@บ้านมาย
"แม่คะ เมื่อไหร่เราจะได้เจอพ่ออีกล่ะ"
"นั่นสิครับแม่ ทำไมพ่อไปทำงานต่างประเทศนานจัง"
"ไม่รู้สิ เอาไว้ถ้าพ่อกลับมาแล้วแม่จะมาบอกนะ" ฉันบอกกับลูกๆ ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน จะบอกไปตามตรงฉันก็กลัวพวกแกจะเสียความรู้สึก พวกแกก็คงจะคิดถึงคุณเวคินมาก
ทั้งสามคนผูกพันกันไปแล้ว แต่ถูกแยกออกจากกันแบบนี้ ก็ไม่แปลกที่พวกแกจะถามหาเขาอีก
ป่านนี้เขาก็คงจะมีความสุขอยู่กับลูกและภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา ฉันไม่เคยเข้าไปยุ่งไม่เคยย่างกรายเข้าไปยุ่งในชีวิตของเขาอีกเลยตั้งแต่วันที่รู้ว่าเขาจะต้องแต่งงาน
"โทรไปหาพ่อได้ไหมคะ หนูอยากคุยกับพ่อ"
"แม่จะโทรไปได้ยังไงลูก แม่ไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของพ่อที่ต่างประเทศนะ"
"อ้าว แล้วโทรไปเบอร์เดิมของพ่อไม่ได้เหรอคะ?"
"พ่ออยู่ต่างประเทศจะโทรไปได้ยังไงลูก"
"....." สองแฝดพากันนั่งทำหน้าเศร้า ฉันสงสารพวกแกมากเลยนะแต่ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน "เอาเป็น
