“ฮะ...เดี๋ยวสิคุณ...ขอทำใจก่อน” เขาไม่รอให้เธอทำใจอะไรทั้งนั้น ตัวตนใหญ่โตของเขาก็แทรกลึกผ่านความอ่อนนุ่มเข้ามาด้านใน เธอกัดฟันกรอดเมื่อมันเสียดสีกับโพรงเนื้อเนื่องจากเธอห่างหายเรื่องอย่างว่ามานานจนเหมือนนี่เป็นครั้งแรก จึงค่อนข้างเจ็บปวดและแน่นขนัดยิ่ง
“แน่นเหมือนเดิมเลย”
“บอกว่าใจเย็นก่อน คุณก็รู้ว่าฉันไม่ได้มีมาหลายปีแล้ว” เธอว่าอย่างแง่งอน แต่ก็ขยับร่างกายเพื่อปรับสภาพให้เข้ากับความยิ่งใหญ่ของเขาจนเมื่อรู้สึกสบายกว่าตอนแรกแล้วจึงโอบกระชับกอดร่างของชายหนุ่มเข้าแนบชิด
“ขอโทษผมใจร้อนไปหน่อย” เขายิ้มให้กับเธอแต่แรงตอดรัดลำกายของเขานั้นรู้ดีว่ามันทรมานขนาดไหน หากไม่เจนสนามมาก่อนอยู่บ้างมีหวังได้ล่มปากอ่าว
“ผมจะขยับแล้วนะ” เขาจัดท่าที่เต็มความสูงแล้วเคลื่อนกายเข้าหาร่างเล็กเบา ๆ เป็นการชิมลางบทรักเริ่มต้น ที่จุดจบนั้นสวยงามจนใครหลายคนปรารถนาอยู่ทุกค่ำคืน
“ขยับเลย” เธอกัดฟันแน่นบอกเข
