“ เออ พ่อก็ว่าดีนะหนูเมษ์ จะปล่อยเวลาไปทำไม รักกัน ก็ควรจะใช้เวลาที่มีอยู่ดูแลกันอย่างดีที่สุด ” ธเนศเสริมลูกอีกแรง หากแต่หญิงสาวยังพยายามอธิบาย
“ แต่ว่า คือ หนูเป็นแม่หม้ายลูกติดนะคะ หนูมีลูกชายแปดขวบ ตอนนี้แม่เลี้ยงให้ ”
“ งั้นก็ยิ่งดีเลยสิ นี่พ่อจะได้เป็นปู่แล้ว ทันใจดีจริง ๆ แปดขวบนี่คุยรู้เรื่องแล้วนะ ไปเที่ยวกับปู่ย่าได้แล้ว ” นายธเนศยังคงยินดีกับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น ธันวาอธิบายขยายความ
“ เมษ์เขาถูกผู้ชายหลอกสมัยมหา’ลัยน่ะครับ แล้วทิ้งไปเลย ปล่อยให้เลี้ยงลูกคนเดียว ”
“ โอ ผู้ชายคนนั้นแย่จริง ๆ แต่หนูเมษ์ไม่ต้องห่วงนะ ธันวาลูกพ่อเขาไม่เป็นอย่างนั้นแน่ ๆ ถึงเขาจะเป็นคนใจร้อน ห่าม ๆ ห้าว ๆ แต่เขาเอาจริงเอาจัง รักใครรักจริง เหมือนพ่อนี่แหละ ” นายธเนศว่าพลางหัวเราะ ดาวที่นั่งเงียบจึงเสริมขึ้น
“ หนูเมษ์กังวลใช่ไหม ว่าธันวาอาย
