@ลานกิจกรรม
"เหนื่อยอ่ะ...
เบลล์ชะงักฝีเท้าเล็กน้อย ท่าทางเหนื่อยล้าฉายชัดบนใบหน้า ผิวหน้าเริ่มมีเหงื่อซึม ริมฝีปากเม้มแน่นเหมือนกลั้นความอ่อนล้าไว้ เธอยกมือขึ้นปัดเส้นผมที่ติดเหงื่อบนหน้าผากเบาๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"เหนื่อยเหรอเบลล์...กลับไปพักไหม
น้ำเสียงของเขาทุ้มนุ่มลงอย่างชัดเจน น้ำเสียงนั้นเปี่ยมไปด้วยความห่วงใย สองเท้าที่ก้าวอยู่หยุดชะงักลง กลายเป็นเขาเองที่รั้งจังหวะการเดินของกลุ่มไว้ เบลล์หันมาสบตาคราม ก่อนจะส่ายหน้าเล็กน้อยอย่างอ่อนโยน ริมฝีปากคลี่ยิ้มจางๆ แม้จะมีความเหนื่อยซ่อนอยู่
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวทำกิจกรรมเสร็จค่อยกลับ..
"เอางั้นเหรอ...กินน้ำไหม เดี๋ยวครามไปซื้อให้
"ไม่เอา....รีบเดินเถอะ อยากนั่งพักแล้ว.... ปวดขา
น้ำเสียงของเธอเริ่มมีแววอ่อนแรงชัดเจน สีหน้าก็ซีดลงเล็กน้อย ขาทั้งสองข้างเหมือนแบกร่างไว้เต็มที่ สายตาเธอมองหาที่นั่งพักเบาๆ ด้วยความหวังเล็กๆ
