@ 3 วันต่อมา
ตอนนี้ฉันกับครามเรากลับมาคุยกันเหมือนเดิมแล้ว ฉันสัญญากับเขาว่าต่อไปจะไม่เป็นคนหูเบา ถ้ามีอะไรฉันจะถาม จะคุยกับเขาให้รู้เรื่อง และวันนี้เป็นวันที่คุณหมออนุญาตให้ฉันออกจากโรงพยาบาลได้ พอกลับมาถึงคอนโด..นอนพักผ่อนสักพัก...ฉันจึงขอไปทำธุระส่วนตัวกับนุ่นและไอ้โรมโดยไม่ได้บอกให้ครามกับคามินรู้ว่าธุระนั้นคือเรื่องอะไร
"ครามเบลล์ไปทำธุระกับนุ่นนะ เดี๋ยวเย็นๆกลับ
"ไปด้วย ...
"ไม่ต้อง ! ...รออยู่นี้แหละ หรือถ้าเบื่ออยากจะออกไปเที่ยวก็ไปได้นะ
"ทำไมอ่ะ..ดูมีความลับ
"เรื่องของผู้หญิง..ไม่ต้องรู้หรอก รออยู่นี้แหละ
"เบลล์ ! เดี๋ยว...
สงครามวิ่งตามฉันออกมาแต่คงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ใส่แค่กางเกงบล็อกเซอร์ตัวเดียว จึงกลับเข้าห้องไปดังเดิม ส่วนฉันรีบเดินออกมาขึ้นรถที่หน้าคอนโดที่นุ่นกับโรมจอดรออยู่
"เบลล์...มึงเอาจริงดิ : โรม
"ก็เออดิว่ะ เล่นกันเกือบตาย มึงจะให้ไอ้เบ
