@ เวลา 07.00 น. ~
แสงแดดยามเช้าเล็ดลอดผ่านม่านโปร่งแสงในห้องนอนสีอ่อน อากาศเย็นสบายจากแอร์ยังคงไหลวนอยู่ในห้อง กลิ่นหอมจางๆ ของสบู่ในห้องน้ำยังติดปลายจมูกอยู่ลางๆ ผมพลิกตัวมาหาเธออย่างเคย สัมผัสผิวเนียนนุ่มใต้ผ้าห่มผืนบาง และดวงตากลมโตที่ยังคงลืมขึ้นช้าๆ ด้วยความงัวเงีย
"เบลล์.." ผมเรียกชื่อเธอเบาๆ ปลายนิ้วแตะที่แก้มใสเบาๆ
"หืม.." เธอครางรับในลำคอ เสียงแหบหวานเหมือนคนยังไม่ตื่นเต็มที่
"เป็นอะไรดูหน้าตาเหนื่อยๆ" ผมเลิกคิ้วถาม เมื่อเห็นใต้ตาเธอคล้ำเล็กน้อยและสีหน้าก็จืดเจื่อนจนน่าเอ็นดู
เบลล์ลืมตาขึ้นช้าๆ แล้วเบือนหน้าหนีเล็กน้อย ก่อนจะพึมพำตอบอย่างเหนื่อยอ่อน ขณะที่มือก็ยังคว้าผ้าห่มมาคลุมอกไว้แน่น
"คราม ... ถามได้เนาะ....เมื่อคืนครามรังแกเบลล์ทั้งคืน เบลล์พึ่งจะได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเอง ก็ต้องเหนื่อยเป็นธรรมดาไหม..ลุกขึ้นมาเรียนได้ก็ถือว่าเก่งมาแล้วนะ " เสียงเธอแผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยควา
