อี้อันเมื่อกลับถึงเรือนนางก็มานั่งวาดแบบภายในของร้านผ้า และร้านเครื่องเขียนที่นางต้องการจะสั่งทำ
“เจ้าคิดจะเปิดร้านเครื่องหอมหรือไม่” เต๋อชางที่นั่งมองอี้อันร่างแบบร้านก็เอ่ยถามขึ้นมา
“ท่านเห็นว่าควรทำเช่นไรดีเจ้าคะ” นางขอความเห็น เพราะไม่ใช่ว่านางจะเป็นผู้ที่เหนื่อยวิ่งดูร้านเสียหน่อย
เต๋อชางจับผมทัดหูให้อี้อันอย่างอ่อนโยน “แล้วแต่เจ้า เจ้าต้องการเช่นใด ข้าย่อมต้องตามใจเจ้า”
“แล้วท่านมีสิ่งใดที่อยากจะทำหรือไม่เจ้าคะ” อี้อันเอียงคอถามเต๋อชาง
“มี เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลา” เขาจับมือของอี้อันขึ้นมาเล่นอย่างไม่ใส่ใจ
เต๋อชางไม่ต้องการให้เรื่องที่เขาต้องการจะทำ ทำให้อี้อันนางเดือดร้อนไปด้วย ตระกูลหวังในเมืองหลวงยามนี้มิใช่ว่าเขาจะต่อกรได้อย่างง่ายๆ
หวังเซียงฉุย ท่านอาของเขา เป็นคหบดีใหญ่ในเมืองหลวง การค้าเสียสามส่วนในเมืองหลวงล้วนเป็นตระกูลหวังที่ครอบครอง
การที่บิดามารดาถูกโจรป่าปล้นชิงสังห
