“ถ้านายคิดแบบนั้นก็ได้” ฉันไม่เถียงอะไรทั้งสิ้นปล่อยให้คิดไปแบบนั้นก็ดี
“รีบทำแผลสิจะได้รีบกลับไปหาผัวที่ห้อง”
“มือไม่มีหรอ ทำเองสิ”
“บอกจะทำให้ก็รีบทำ” พูดจบอลันก็เดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลมาวางลงบนโต๊ะทำงานของเขา
ฉันไม่พูดอะไรทำก็ได้เพราะยังไงเขาก็ช่วยฉันจนตัวเองเจ็บตัว
ฉันหยิบกล่องปฐมพยาบาลมาวางไว้ที่โต๊ะตรงโซฟาแล้วหันมาบอกอลัน “มานั่งนี่สิ”
อลันเดินมาอย่างเชื่องช้าราวกับกำลังยั่วโมโหฉันอยู่ จากที่รู้สึกทำตัวไม่ถูกตอนนี้มันเริ่มรู้สึกหมั่นไส้เขาแล้วละสิ
พออลันนั่งลงบนโซฟาฉันก็เริ่มหยิบอุปกรณ์ทำแผลออกจากกล่องแล้วเริ่มซับเลือดที่ศีรษะให้เขา
“นายดูแลคลับนี้แทนคุณคานส์ใช่ไหม”
“ถามทำไม”
“ฉันจะได้ไม่มาเที่ยวที่นี่อีก” ไม่ใช่การประชดประชันแต่อย่างใด หากฉันรู้ตั้งแต่แรกก็คงไม่มาและเมื่อรู้แล้วก็จะไม่มาอีก
“อืม”
หลังจากที่อลันตอบแล้วบรรยากาศภายในห้องก็เงียบสงัดไร้บทสนทนาใดๆ ฉ
