บ้านของฉัน มันส์หยด

ก้าวเข้าสู่วงการหื่น

บ้านของฉัน มันส์หยด

ตอน ก้าวเข้าสู่วงการหื่น

นีน่ากลับจากเรียนมาบ้านเธอก็เปลี่ยนชุดนักเรียนออกเป็นกางเกงขาสั้นกับเสื้อกล้าม เธอกำลังนั่งทำการบ้านอยู่ที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ของส่วนรวมที่ห้องโถง

ผมยาวสลวยสีดำขลับที่โดนมัดรวบไว้ถูกปล่อยสยายออกมา ใบหน้าขาวสวยของเธอก้มมองสมุดหนังสืออย่างจดจ่อ มือน้อยๆจับปากกาไว้มั่น

นีน่าเอียงหน้าเล็กเรียวไปมาขณะเขียนการบ้านอย่างตั้งอกตั้งใจ เธอไม่ทันสังเกตุเห็นคุณพ่อที่เพิ่งเลิกงานกลับมา เขาเดินเข้ามาข้างหลังสาวน้อย

ฟ่อด! ๆ หน้าคมๆก้มลงมาทิ่มจมูกโด่งๆเข้าใส่แก้มซ้ายขวา

"อ๊าย! ตกใจหมดเลย" นีน่าอุทานลั่น เธอตกใจสะดุ้งโหยง มือใหญ่ๆของพ่อจับบ่าน้อยๆสองข้างของเธอแน่น

"การบ้านเยอะไหมครับ" สิงหากระซิบที่หูเด็กสาวตัวน้อย เขาสุภาพมาก สุภาพชนิดที่ว่านีน่าไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนทำอย่างเขาได้ซักคน

"เยอะเลยค่ะ หนูขอทำเงียบๆคนเดียวได้ไหม" สาวน้อยหันมาตอบพ่อเลี้ยง เธอรู้สึกใจสั่นสติเหมือนจะหลุดเมื่ออยู่ใกล้ๆเขา

นี่น่าไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย ทว่าความอบอุ่นและสุภาพของสิงหาก็ทำให้เธอหวั่นไหวอยู่ไม่น้อย

"ครับ ตั้งใจทำล่ะ" สิงหาลูบหัวนีน่าเบาๆก่อนจะเดินเลยผ่านไปหลังบ้าน นีน่าอดที่จะมองตามชายร่างล่ำใหญ่ในชุดทำงานไม่ไหว

เธอละสายตาจากพ่อเมื่อเขาหายลับไปในห้องครัว หน้าแดงๆของเธอก้มลงมาทำการบ้านต่อ ทว่าหัวใจดวงน้อยกลับสั่นระทวยจนเธอแก้โจทย์เลขผิดๆภูกๆ

กร้วม! ๆ ๆ ไม่นานพ่อสุดหล่อก็เดินถือถาดแอปเปิลที่หั่นแล้วกลับมา เขาถือลูกนึงแล้วกัดกินอย่างเอร็ดอร่อยก่อนจะวางในถาดลงบนโต๊ะคอม

"แอปเปิลครับลูก" สิงหาเอ่ยบอกแล้วเดินขึ้นไปชั้นสองแบบไม่รอคำตอบ นีน่าไม่รู้จะทำยังไง เธอดีใจที่พ่อเป็นแบบนี้แต่ก็ไม่ชอบที่ตัวเองใจสั่นแรง มันเป็นความรู้สึกที่สับสน

กรุบ! ๆ ๆ อื้มมม! สาวน้อยหยิบชิ้นแอปเปิลที่ถูกแช่จนเย็นฉ่ำมาเคี้ยวกินและทำการบ้านต่อ ในใจของเธอชุ่มฉ่ำไปด้วย เธอชอบการกลับบ้านเพราะว่าจะโดนเอาใจใส่แบบนี้ทุกวัน

พอทำการบ้านเสร็จนีน่าก็ขึ้นไปนอนงีบบนเตียงจนถึงหัวค่ำ แม่เอมอรกลับจากงานมาแล้ว พี่ชายก็ช่วยแม่ทำกับข้าวอยู่ในครัวอย่างหวานชื่น สักพักพ่อก็ลงไปช่วยอีกคน

"นีน่า กินข้าวลูก" เสียงแม่ร้องเรียกมาจากชั้นล่าง

"ค่ะกินก่อนเลย" นีน่าตะโกนตอบขณะยังนอนอยู่ เธอยังไม่อยากเห็นหน้าแม่กับพี่ชายที่แอบเล่นเซ็กส์กันแบบร้อนแรง เธอรับไม่ได้จึงจะรอให้ทุกคนอิ่มก่อน

"มาสิลูก มีแต่ของอร่อยๆนะ" สิงหาตะโกนเรียกเธออีก

ใบหน้าหล่อที่คมเข้มแว่บขึ้นมาในหัว นีน่ารีบลุกวิ่งออกมาจากห้อง เธอยิ่งอยากใกล้ชิดกับพ่อมากขึ้นไปอีกเมื่อรู้ว่าแม่กับพี่ชายทำผิดต่อเขา

"มาแล้วค่ะ" นีน่าลงมานั่งข้างๆพ่อ เธอนั่งตรงข้ามแม่ที่นั่งชิดติดข้างพี่ชายสุดหื่น

"ช้าจริงยัยนี่" พี่นีโน่บ่นเมื่อนีน่ามาถึง

"อ่ะ กินเยอะๆนะหนูใช้สมองเยอะ" คุณพ่อตักปลานึ่งมะนาวใส่จานข้าวให้สาวน้อยตัวเล็กๆ

"ฮิ ๆ ขอบคุณค่ะ" นีน่ามองหน้าพ่อแล้วหันไปเย้ยหยันพี่ชายด้วยสายตา

"กินๆกันเถอะ หิวแล้ว" แม่เอ่ยขึ้นแล้วลงมือตักอาหารกิน ทุกคนทำตามและกินกันอย่างเอร็ดอร่อย

แต่แล้วสิ่งที่นีน่าไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เธอเห็นแม่ตักอาหารให้พี่ชาย แถมทั้งคู่ยังสบตากันหวานซึ้งแบบไม่เกรงใจพ่อ

กร่อด! ๆ ๆ นีน่ากัดฟันด้วยความโมโห เธอเกลียดแม่ที่นอกใจพ่อและเกลียดพี่ที่หื่นกับแม่

"กินต้มจืดไหมคะ" นีน่าตักต้มจืดสาหร่ายใส่จานข้าวให้พ่อเมื่อเธอเห็นแม่ตักอาหารให้พี่ชาย

"ขอบคุณครับ" สิงหากลับหันมาสบตาหวานให้ลูกสาวแบบไม่สนใจลูกชายกับเมียรัก

"วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ ที่ทำงานดีไหม" นีน่าเริ่มชวนพ่อคุย เธอกับเขามักจะคุยกันประจำรวมทั้งแม่ด้วย

เมื่อก่อนในวงข้าวคือช่วงเวลาที่พ่อแม่ลูกคุยกันเฮฮา แต่พอนีน่าเห็นเรื่องฉาวคาวรักของแม่กับพี่ชาย เธอจึงไม่คุยกับท่านเลยนับแต่นั้นมา

สิงหาคุยโต้ตอบกับนีน่าแบบว่าทั้งโลกมีแต่เธอกับเขา ทางด้านแม่กับพี่ชายก็คุยเรื่องทั่วไปเช่นกัน

ฮิ! ๆ ๆ นีน่าหัวเราะสนุกสนานเมื่อพ่อเล่นมุขตลกชวนเธอขำขัน เธออมข้าวจนแก้มพองตุ่ยหน้าเล็กสวยแดงไปหมดเมื่อหัวเราะจนหายใจไม่ทัน

แกร๊งงง! สาวน้อยดิ้นตัวแรงจนช้อนหลุดมือตกลงไปบนพื้น เมื่อเธอก้มลงไปเก็บตาของเธอค้างโตเมื่อเห็นบางสิ่งบางอย่างผ่านใต้โต๊ะ

สวบ! ๆ ๆ มือซ้ายของแม่กำลำเอ็นของพี่ชายรูดเล่นขณะที่หล่อนใช้มือขวาจับช้อนตักกินข้าว

นีน่าอ้าปากค้างแบบโงหัวไม่ขึ้น สิ่งที่เธอเห็นนั้นหมายถึงว่าแม่รูดลำเอ็นของพี่โดยตลอดเวลาขณะปากก็คุยกัน

"นีน่า เป็นอะไรเอ่ย" พ่อเอามือใหญ่ๆสอดคางเล็กๆแล้วงัดหน้าคมสวยของนีน่ากลับขึ้นมานั่งหลังตรง

"ปะ เปล่าค่ะ" สาวน้อยโกหกขณะที่หัวใจเต้นตูมตาม เธอทั้งโกรธทั้งตื่นเต้น ความสับสนทำให้เธอเสียวระคนปนเป มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายยาก

เธอเสียวจากภาพที่เห็นและก็โกรธแค้นในเวลาเดียวกัน แต่ในวินาทีเดียวกันนั้นเธอก็ตื่นเต้นและเตลิดเปิดเปิงไปด้วย ที่ท้องน้อยเสียววูบวาบหว่างขาร้อนไปหมด

ภาพที่เห็นคือแท่งเอ็นยาวๆของพี่โดนแม่บีบรูดจนแดงเถื่อกไปหมดทั้งแท่ง แถมมันยังสั่นสู้มือของแม่หงึกๆ แถมหัวบานๆของพี่มันมีน้ำใสเยิ้มแย้มออกมาด้วย แค่มองก็รู้เลยว่าเขาต้องเสียวมากแน่ๆ

ในหัวบอกเธอว่าให้ตะโกนบอกพ่อเพื่อหักหน้าแม่กับพี่ชาย แต่ในอกกลับร้อนรุ่มจนลืมผิดลืมถูก สติของเธอเหมือนจะหลุดออกจากร่างไปพร้อมๆกับวิญญาณ ปากเรียวบางสีชมพูขยับไม่ได้เลย

"นีน่า เป็นอะไรจ๊ะ" พ่อก้มลงมามองตาแบบใกล้มากๆ จมูกโด่งๆของเขาเกือบจิ้มหน้าผากนูนขาวของเธอ ลมหายใจของเขาทำเอาผมหน้าม้าของเธอปลิวไหวๆ

"หนูเห็นแม่จับของพี่ค่ะ" นีน่าเขย่งตัวขึ้นสูงเพื่อกระซิบหูพ่อ เธอยอมบอกไปทั้งๆที่รู้ว่าบอกไปก็ไร้ค่า ในเมื่อครั้งก่อนเธอบอกว่าแม่อมของพี่จนน้ำแตกคาปากพ่อยังเฉย

"ช่างพวกเขาเถอะจ๊ะ ไม่เป็นไร" สิงหาตอบแบบที่นีน่าคิดเอาไว้เลย

"กินกันเยอะๆนะ อร่อยไหม" แม่พูดตัดบทขึ้นมาขณะที่เห็นว่านีน่ากับพ่อเอาแต่กระซิบกัน

" จ๊ะ" พ่อตอบเสียงหวาน นีน่าโกรธพ่อมากเมื่อเขาไม่ว่าอะไรแม่เลย

สาวน้อยตักอาหารกินตามปกติแต่แอบมองหน้าพี่ชาย เธอเห็นนีโน่หายใจกระเส่าหน้าเบี้ยวหน้าบูดอย่างกับเสียวแทบตาย

อุ๊ย! นีน่าแกล้งทำผลไม้ตก พอเธอก้มลงไปเก็บยังเห็นแม่กำมือเล็กๆรูดสาวแท่งยาวๆงอโง้งของพี่อยู่เหมือนเดิมเลย

กร่อด! ๆ นีน่าโมโหมาก เธออัดอั้นจนไม่รู้จะทำยังไง

หมับ! ๆ ๆ อุ้ยย! ๆ ๆ เธอเอื้อมมือไปขยำเป้ากางเกงทำงานขอบพ่อ เขานั่งบิดส่ายเอวส่ายหน้าอย่างเสียวสยิวเมื่อโดนมือน้อยๆบีบคลำมังกรยักษ์

"ไม่สบายเหรอคุณวันนี้ดูแปลกๆนะ" พอแม่ทักพ่อนีน่ายิ่งสะใจ เธอไม่นึกเลยว่าแม่ของตัวเองจะเป็นนางแพศยาที่ร่านราคะและตีมึนได้ขนาดนี้

"เปล่านี่ แกงมันร้อนน่ะ" พ่อตอบแม่และค่อยๆรูดซิบกางเกงออก เขาควักแท่งเอ็นที่ยาวใหญ่กว่าของพี่ชายออกมา

สวบ! ๆ ๆ นีน่าแกล้งเอียงหน้าร้องเพลง เธอเอามือขวากำรูดของพ่อขณะที่เอามือซ้ายหยิบผลไม้กิน

มือเล็กๆขาวๆบีบรูดสาวลำโตๆสีขาวๆจนแดงเถือกคามือ ตาโตๆของเธอชายมองแท่งลำที่ใหญ่โตของพ่อแว๊บๆ

เธอเห็นว่ามันใหญ่กว่าข้อมือของเธออีก ความยาวของเขามันน่าจะเลยสะดือของเธอเลยหากโดนยัดเข้ามาแบบมิดด้าม

"วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้างนีน่า" แม่เอ่ยถามขณะที่ชักลำเอ็นนีโน่

"ก็ดีค่ะ แต่อยู่บ้านสนุกว่า มีอะไรตื่นเต้นให้ทำด้วย" สาวน้อยเล่นปากเล่นคำ เธอบีบของพ่อกระชากแรงขณะที่มองหน้าแม่

พ่อทนไม่ไหวเเล้ว เขานั่งส่ายเอว หน้าหล่อๆสั่นสะท้านไปกับจังหวะมือน้อยๆของนีน่าที่รูดสาวแท่งลำขึ้นลง

พอสักพักพ่อทนความเสียวไม่ไหว น้ำของเขาแตกราดเต็มมือของนีน่า น้ำคาวๆเยิ้มล้นมือน้อยๆทั่วไปหมด กลิ่นคาวคลุ้งลอยฟุ้งขึ้นมาเตะจมูกของเธอเลย

"อิ่มแล้ว ไปก่อนนะคะ" นีน่าเอามือขวามาซ่อนไว้ข้างหลังแล้วใช้มือซ้ายหยิบจานไปล้าง เธอเข้าไปยืนมองน้ำคาวของพ่อที่เลอะมืออยู่ในครัว

"ทำไมน้ำเยอะจังเลย ยังงี้ไม้ล้นท้องเลยรึ อึ๋ยย" เธอบ่นขณะที่พลิกมือไปมา น้ำขาวๆหนืดๆมันย้อยผ่านง่ามมือลงพื้นแปะ ๆ

"แล้วทำไมพ่อไม่โกรธแม่นะ หรือว่าเค้าเต็มใจให้พี่กับแม่เอากัน" นีน่าเพิ่งนึกได้

"หึยย! ไม่อยากอยู่แล้วบ้านนี้ ไม่ชอบเลยมั่วกันไปหมด" เธอบ่นเสียงดังอย่างโมโหโดยไม่รู้ตัวว่ากำลังร่วมเรื่องอื้อฉาวของคนในบ้าน