"อ้าวหมวยไปไหนอะ!?" ฉันได้ยินเสียงเฮียเรียกลางๆ ในขณะที่ฉันรีบวางของแล้ววิ่งกลับเข้าไปในห้องตัวเอง ไม่อยากจะทำตัวมีพิรุธต่อหน้าเฮียแต่ฉันก็ไม่อยากเห็นหน้าเขาเหมือนกัน
ก็อก ๆ
"หมวย…" จนกระทั่งเสียงเคาะประตูห้องฉันดังขึ้นตามด้วยเสียงของเฮียพร้อมที่ระรัวเรียก
"หมวยยังไม่หิว ฮะ เฮียทานกับเพื่อนก่อนเลย" ฉันตะโกนกลับโดยไม่คิดจะเปิดประตู จนเสียงหายเงียบไปเฮียก็คงเดินออกไปแล้ว ฉันจึงนั่งๆ นอนๆ เพื่อรอเวลาให้เขาออกจากห้องเฮียไป ไม่อยากแม้แต่จะมองหน้า ค่อยออกไปแถเหตุผลกับเฮียทีหลัง
แต่แล้ว...
เพล้ง!
ฉันรีบดีดเรือนร่างจากที่นอนเล่นในตอนแรกเพราะเสียงราวกับแก้วตกแตกหล่นพื้นดังออกมาจากนอกห้อง ไม่วายที่จะรีบสับเท้าเดินออกไปดูเหตุการณ์ข้างนอกทันที
"ฮะ เฮีย...เกิดอะไรขึ้น" ภาพเหตุการณ์ที่เห็นคือพี่คีรินที่ล้มลงอยู่บนพื้นมือหนาจับมุมปากที่มีเลือดซิบ ในขณะที่ข้างๆ มีแจกันหรูของห้องเฮียแตกอยู่ข้างๆ จนเ
