"ช่วงนี้มันหายเงียบไป กูคิดว่ามันกำลังวางแผนทำอะไรบางอย่าง" ไอธาวินพูดขึ้น
"ตั้งแต่มันวางเพลิงคาสิโนกูมันก็ไม่โผล่หน้ามาอีกเลย" ผมตอบมัน ตั้งแต่นั้นมามันก็หายเงียบไปเลย ไอธรบอกว่ามันไม่ได้ส่งคนมาตามพะพายแล้ว
"ช่วงนี้มึงกับพายก็ระวังตัวไว้ด้วย กูว่ามันต้องคิดทำอะไรสักอย่างอยู่แน่" ไอธาวินพูดขึ้นต่อ ผมเลยหันไปมองพะพายที่นั่งข้างๆ สีหน้าไม่ค่อยดี ผมรู้ว่าผลมันจะออกมาแบบนี้แต่ผมอยากให้เธอรู้ไว้จะได้ระวังตัวเองมากกว่านี้
"ไม่ต้องกลัว มีพี่อยู่" ผมจับมือเธอแน่นจนเธอยิ้มบางๆ ตอบผ่อนสีหน้าเครียดลง แต่ยังคงมีความกลัวที่แสดงออกทางดวงตาอย่างปกปิดไม่ได้
ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว ก่อนที่เด็กแสบของผมจะกังวลไปมากกว่านี้…
"ช่วงนี้พายจะไปไหนต้องบอกพี่ทุกครั้ง พี่จะให้ไอธรตามเฝ้าที่บริษัทระหว่างพายทำงานนะ แล้วห้ามไปไหนคนเดียวเด็ดขาด" ผมกำชับกับเธอ
"เข้าใจค่ะ"
"งั้นกูกลับก่อนนะ มีอะไรโทรหากู" ผมบอกไอธา
