รถคันหรูกับขบวนคุ้มครองขับเข้ามาในคฤหาสน์หรง การต้อนรับดูแลล้วนบอกว่าบุคคลในรถสำคัญอย่างยิ่ง การ์ดเดินไปเปิดประตูรถคันแรกออกก่อน ปรากฏชายหนุ่มวัยกลางคนรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมคายหล่อเหลากลิ่นอายแฝงเต็มไปด้วยความเด็ดขาด ต่างสตรีที่ลงจากรถคันที่สอง เธองดงามชวนเสน่หา รูปร่างเพียงบางดุจกิ่งหลิวโอนอ่อน เธอโปรยยิ้มอ่อนโยนหวานให้กับชายคนนั้น
“พี่ชายเยี่ยน”
น้ำเสียงเสนาะใสอ่อนโยน แฝงความตื่นเต้นยินดี
เมื่อหรงหงเยี่ยนหันไปสบตากับน้องสาวหรงซุนลี่ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชาก็สลายเป็นความอ่อนโยนดั่งลมวสันต์
“ซุนลี่ มานี่สิ” จากนั้นชายหนุ่มก็หันไปพยักหน้ารับคำทักทายของน้องเขย
หรงซุนลี่ก้าวฝีเท้าไปยืนเคียงพี่ชายแล้วถามขึ้น
“พี่ได้เจอ ว่าที่น้องสะใภ้หรือยัง”
“ยัง จะได้เจอพร้อมเรานี่ล่ะ”
“ฉันตื่นเต้นจังเลย ไม่น่าเชื่อว่าน้องชายตัวแสบที่ไม่เคยสนใจสตรี จะตกหลุมรักเด็ก ม.ปลาย ไปเสียได้ นี่ต่
