“ไม่เอาอ่ะ อยู่ดีๆ จะให้เข้าไปในห้องกับพี่กรสองต่อสอง ถึงเราจะสนิทกัน แต่มิ้นท์ก็ไม่สะดวกใจที่จะอยู่ในห้องสองต่อสองกับพี่กรนะคะ” ปารวีที่สั่นไปทั้งร่างรีบหาข้อแก้ตัว
“อย่ามาโยกโย้ ถ้าบริสุทธิ์ใจก็เข้าไปสิ” พงศกรยังไม่หลบไปไหน เขายังพยายามจะให้เธอเข้าไปในห้องให้ได้
“เข้าไปก็เข้าไปสิ” หญิงสาวเดินเข้าไปอย่างไม่สบอารมณ์นัก แต่เพื่อให้ทุกอย่างจบลงวันนี้ และเขาไม่ต้องมายุ่งอะไรกับเธออีก เธอจึงต้องเข้าไป แต่เธอไม่รู้เลยว่า ยิ่งเข้าไปในห้องยิ่งถลำลึกมากกว่านี้
“มีอะไรว่ามาเลยค่ะ เคลียร์ที่ไหนก็ได้ไม่จำเป็นต้องมาเคลียร์ที่นี่สักหน่อย” ปารวีโวยวายออกมาด้วยความไม่พอใจ
“ไม่เหมือนหรอก เพราะที่นี่มีความทรงจำ มีเรื่องราวที่คนบางคนพยายามปกปิดมันไว้อยู่” พงศกรเอ่ยออกมาอย่างถือไพ่เหนือกว่าชัดเจน
“พี่กรจะยัดเยียดให้มิ้นท์เป็นผู้หญิงคนนั้นให้ได้ใช่มั้ยคะ” ปารวีเหนื่อยหน่ายใจ เขาจะอะไรนักหนา เรื่องมันก็จบ
