“ว่างค่ะ” เฌอเอมตอบ ก่อนที่จะนั่งลงที่โซฟาตัวที่อยู่ตรงข้ามเตชิต
“ถ้าฉันจะให้เธอแต่งงานกับฉัน เธอจะว่ายังไง” เตชิตกล่าวราวกับว่ามันเป็นเรื่องที่ตัดสินใจง่ายเหลือเกิน ในขณะที่ร่างบางถึงกับสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ
“ว่า...ว่ายังไงนะคะ” เมื่อไม่มั่นใจในสิ่งที่ได้ยิน มันทำให้หญิงสาวต้องถามย้ำไปที่คนพูดอีกรอบ
“ฉันมีเรื่องจำเป็นที่จะต้องให้เธอแต่งงานด้วย” เตชิตกล่าวอย่างสบายๆ ผิดกับคนตัวเล็กที่กำลังหน้าเครียดกับสิ่งที่เธอได้ฟังจากปากเขา
“เรื่องอะไรคะ” เฌอเอมเครียดมากเมื่อได้ยิน แต่เธอก็อยากมีส่วนรู้อนาคตของตนเองเช่นกัน ความจำเป็นอะไรทำไมถึงทำให้เธอต้องแต่งงานกับเขา
“เรื่องส่วนตัวที่เธอไม่ต้องรู้ เธอแค่ทำหน้าที่กันผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาวุ่นวายกับฉันก็พอ” คำตอบของเตชิตฟังดูเห็นแก่ตัวมาก เมื่อเฌอเอมฟัง เธอแทบอยากจะปฏิเสธ แต่บุญคุณที่เขามีต่อเธอมันมากมายเกินกว่าที่เธอจะสามารถทำเช่นนั้นได้ ตลอดเวลา
