CHAPTER 26

1664 Words
SA MGA SUMUNOD na araw, namasyal at nag-food trip ang ginawa ni Nicolo at Haze. They both enjoyed the scenery and everything that Tagaytay has to offer. “Nic.” Haze pulled the hem of Nicolo’s shirt. “What is it?” tanong ni Nicolo. Haze pointed to the restaurant. It’s a restobar. “I searched for it. They had the highest review.” “Do you want to drink?” Nicolo asked in curiosity. Alam niyang hindi umiinom si Haze. Tumango si Haze. “I thought you don’t drink.” “Hmm…ngayon lang.” Haze smiled. “Unwind.” Hinawakan ni Nicolo ang kamay ni Haze. “Paano kung malasing ka?” “Kasama naman kita.” Sabi ni Haze. Bahagyang natigilan si Nicolo. She really trust me. “Alright. Let’s go.” Hinawakan niya ang kamay ng dalaga. Naglakad sila papasok sa loob ng restobar. Malawak naman ang ngiti ni Haze. Pagpasok nila sa loob, nakita nilang maraming tao. Tapos na silang kumain kaya naman doon na lamang sila sa may counter umupo. Nicolo made sure na walang katabi si Haze na ibang lalaki kaya sa gilid niya ito pinaupo saka siya umupo sa tabi nito. “Just order what you want. I’ll pay.” Wika ni Nicolo. Tumango si Haze. Tumingin siya sa bartender. “Vodka, please.” “How about you, sir?” The bartender asked Nicolo. Umiling si Nicolo. “Just her.” Nagtaka si Haze. “Hindi ka iinom?” “No.” “Bakit naman?” tanong pa ni Haze. Tumikhim si Nicolo saka tumingin sa bartender. “Vodka.” “Alright, Sir. Give me a minute.” Ngumiti si Haze saka napailing. “You should unwind yourself. Uminom ka rin naman paminsan-minsa…” Napatigil siya sa pagsasalita nang maalalang bumili noon si Nicolo ng can in beers. “Wait. You bought can in beers before. Do you always drink alone?” Tumango si Nicolo. “Especially when I was tired or I couldn’t sleep.” Napatango si Haze. “Enjoy.” Saad ng bartender nang ilapag nito ang tig-isang baso ng vodka sa harapan ni Haze at Nicolo. Hinawakan ni Haze ang baso saka inilapit ito sa kaniyang ilong. She smelled it. Though the smell was bearable, she still didn’t like it. It has a sharp odor. She sipped, and she grimaced at the taste. Natawa si Nicolo nang makita niya ang hitsura ni Haze. “I wonder why you suddenly want to drink.” “Wala. Gusto ko lang uminom. Wala ka namang gagawin sa akin hindi ba?” Ngumiti si Nicolo. “It depends on what you will do.” He said and stared at Haze. Haze just smiled. Napatitig siya sa basong hawak. She just wanted to forget the bad things she heard this morning. Tumawag na naman kasi ang Tiya Lucia niya at humihingi na naman ito ng pera. At pinagsalitaan siya nito ng masasakit na salita. Sanay na siyang mapagsalitaan ng mga masasakit na salita pero mabigat lang sa pakiramdam. Kaya gusto niyang uminom para sana makalimutan niya. Tumingin si Haze kay Nicolo. Nicolo was sipping his wine and he looked sexy when his Adams apple move. Mabilis siyang nag-iwas ng tingin saka parang tubig na ininom ang vodka na nasa baso. Napangiwi siya dahil sa lasa. “Haze, why did you…” Mabilis na inagaw ni Nicolo ang baso pero naubos na ito ni Haze. “You…” Biglang napayukyok si Haze sa counter. Napabuntong hininga na lamang si Nicolo saka napailing. Ibinaba niya ang hawak na baso saka nagbayad. Then he carried Haze in a princess like carry style and walked out from the restobar. Naglakad siya patungo sa sasakyan habang buhat pa rin si Haze. Nagtataka si Nicolo kung bakit biglang naisipan ni Haze ang uminom eh hindi naman ito umiinom. Baka may problema ito at hindi lang nito masabi sa kaniya. "I told you. You can rely on me.” Nicolo said as he glanced at Haze. Nang makarating siya sa sasakyan. Ibinaba niya si Haze habang nakasuporta ang isa niyang braso rito. Binuksan naman ng isa niyang kamay ang pinto ng passenger seat. Papaupuin na niya sana si Haze sa may passenger seat nang bigla itong yumakap sa leeg niya. “Haze…” “Nic…” Nagmulat ng mata si Haze. Ngumiti ito at hindi napaghandaan ni Nicolo ang sunod na ginawa ng dalaga. Haze touched his Adams apple. Nicolo froze. Kakaiba kasi ang epekto ng ginawa sa kaniya ni Haze. Parang may nabuhay sa pagkatao niya. “Haze…” “Nicolo…” Mas lalong yumakap pa sa kaniya si Haze kaya mas lalong nagkadikit ang katawan nilang dalawa. The night was windy. Malamig sa labas pero parang hindi nararamdaman ni Nicolo dahil ramdam niyang umiinit ang katawan niya. “Damn.” Mabilis niyang pinangko si Haze saka ipinasok sa loob ng sasakyan. Ikinabit niya ang seatbelt nito saka siya nagmamadaling umikot patungo sa driver seat. Nang makaupo siya sa driver seat, tinignan niya si Haze. Nicolo sighed. “You will be the death of me.” Aniya saka pinaandar ang makina ng kotse. Nang makarating sila sa hotel na tinutuluyan nila, tulog na si Haze kaya pinangko niya ito hanggang sa kwartong inuokopa ni Haze. Inihiga niya si Haze sa kama saka kinumutan. Then he went to the bathroom to find some towel to wipe Haze. Suddenly, he heard a thud sound so he quickly went back only to see that Haze tripped on the floor. “Nicolo, it hurts.” Haze sobbed without tears. Nicolo let out a sigh and crotch down. “Where are you going?” “It’s hot. I want to take a bath.” Nicolo cleared his throat. Wild thoughts came into his mind. “Nic, can you hug me?” “Hug?” Haze nodded while smiling. Haze was drunk kahit isang baso lang ng vodka ang nainom nito. Hindi umiinom si Haze kaya naman mahina ang alcohol tolerance nito. “You can hug me anytime.” Wika ni Nicolo saka niyakap ang dalaga. Nahigit niya ang hininga ng ibinaon ni Haze ang mukha nito sa leeg niya. “You smell good, Nicolo.” Haze's breath was fanning on Nicolo’s neck making Nicolo feel hard. Nicolo could only gulped the sensation he feels at the moment. Napakuyom ang kamay ni Nicolo nang maramdaman niya ang paghalik ni Haze sa leeg niya. Napalunok siya dahil sa sensasyon na kaniyang naramdaman dahil sa ginawi ni Haze. Simpleng paghalik lamang ang ginawa nito pero iba na ang epekto sa kaniya. Kung hindi lang sana mali, baka inangkin na niya si Haze. But he’s not that kind of man. Nicolo’s face was contorted in pain when Haze bit his neck. Tiniis niya ang sakit hanggang sa itinigil ni Haze ang pagkagat nito sa leeg niya. Nicolo stand up and pulled Haze up. Pinaupo niya ito sa kama pero mabilis niyang hinawakan ang kamay ni Haze nang balakin nitong tanggalin ang butones ng suot nitong long sleeve polo. “Nic, hindi ko matanggal ‘yong butones. Can you unbutton it for me?” Napatanga si Nicolo kay Haze. Lasing talaga si Haze. Kung hindi ito lasing hindi hindi nito hihilingin ang bagay na ‘yon sa kaniya. Now he was the one in dilemma right now. “Nic, please, help me.” Sumandal sa kaniya si Haze. Nicolo lifts his hand and starts to unbutton Haze’s clothes but he closes his eyes. Pero alam niyang tatraydurin siya ng sarili niyang mata kaya itinigil niya ang pagtanggal ng butones sa suot ni Haze na damit. “Nic, ang init.” “Let’s me take you to the shower.” Pinangko ni Nicolo si Haze saka ito ipinasok sa banyo. Pinatayo niya si Haze sa tapat ng shower saka ito binuksan. The cold water poured onto the both of them. Haze opened her eyes. Nicolo pressed his palm on the wall, caging Haze in his arms. Tinignan niya si Haze. Namumungay ang mga mata nito. Then Haze moved, she encircled her arms around his neck. Napatingin si Nicolo sa labi ng dalaga. “Haze, I don’t care if this is a crime but I don’t want to let go of this chance.” Haze smiled. “I like you.” Nahigit ni Nicolo ang hininga. “What did you say?” he asked in anxious tone. He wanted to hear it again. Gusto niyang makasiguro na hindi siya pinaglalaruan ng kaniyang pandinig. Ngumiti si Haze. “I said I like you, Rafael Nicolo Parisi.” She confessed, and she took the initiative to kiss Nicolo. Kaagad namang tumugon si Nicolo sa halik sa kaniya ni Haze. They kissed passionately. Hindi na pinigilan ni Nicolo ang kaniyang sarili. It’s just a kiss. He won’t take advantage of Haze’s weakness. They were kissing and Nicolo was on the verge of losing control when Haze stopped kissing him. Mabilis niyang tinignan ang dalaga. “Haze?” Haze fell asleep. Napailing na lamang si Nicolo. “You… you made me hard and you left me hanging.” Napabuga siya ng hangin saka binuhat si Haze palabas ng banyo. Ngayon nagkaroon siya ng panibagong problema. Haze was wet and needed to change her clothes to avoid catching cold. Nahilot ni Nicolo ang sentido saka mabilis siyang nagpalit ng damit. Saka si Haze ang isinunod niyang pinalitan ng damit. He blindfolded himself while he was changing Haze’s clothes. But it wasn’t easy for him because he got hard and his breath became erratic. Natutukso siya pero ayaw niyang kamuhian siya ng dalaga. Patience is a virtue. Wika nga ng iba. After Nicolo dressed Haze, he washed his wet clothes and Haze. Then he lies down on the sofa inside Haze’s room. Napatitig siya sa dalaga. “I never thought I could control myself like this.” Aniya. Hindi niya alam kung pupuruhin niya ang kaniyang sarili. After all, he survived the temptation that comes through him. But it wasn’t easy at all.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD