หญิงสาวนิ่งเงียบไปหลายอึดใจ ใช่...เธอมีทางเลือก แต่ไม่ยอมเลือก เธอหย่ากับพ่อของลูกแล้ว จะให้ใช้สิทธิ์อะไรมาเรียกร้องกับเขาล่ะ แถมนั่นก็แม่เขาทั้งคน เธอมองไม่เห็นหนทางที่ภิฌานจะแก้ไขความขัดแย้งนี้ได้เลย
“ทำไมคุณจะต้องดื้อ ทำตัวเองให้ลำบากไม่เข้าเรื่องด้วย คิดว่าตัวเองเป็นซุปเปอร์วูแมนรึไง ตอนนี้คุณไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว คุณควรมีคนคอยดูแลอย่างใกล้ชิด” ด้านหนึ่งก็ทำงานหนัก อีกด้านก็ยังต้องดูแลทั้งแม่ทั้งลูกในท้องไปด้วย “คุณพึ่งพาผมได้ ขอแค่พูดคำเดียว ผมพร้อมจะยื่นหัวไหล่ให้คุณซบ จะเป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้คุณเอง”
ธีริญหลับตายอมรับสภาพอย่างสิ้นหวัง รู้ดีว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์จนตรอก เธอท้องแต่ยังต้องกัดฟันทำงานงกๆ เพราะเป็นเสาหลักของครอบครัว
แต่จะทำอย่างไรได้ล่ะ?
เธอทำตัวเอง ตัดสินใจหย่าขาดกลายเป็นแม่ม่าย ยอมเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวแม้สถานการณ์จะไม่อำนวย เธอจึงไม่มีสิทธิ์คร่ำครวญได้เลย ยิ่งไม่อา
