แบล็กเมล์รัก

คุณธีรา สุทธิรักษ์โยธิน

คุณดวงใจ ผู้เป็นแม่ยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจ ที่คุณหญิงคนดังมาทาบทามลูกสาวให้ร่วมงานเดินแบบแฟชั่นโชว์ผ้าไทยและอัญมณีระดับประเทศ คนเดิน ไม่ได้ตอบรับยืนยัน แต่คนที่ไม่ได้เดินกลับยิ้มแย้มอย่างมีความสุขพร้อมกับยืนยันหนักแน่นว่า งานนี้น้องธี จะเดินชุดฟินาเล่ อย่างแน่นอน

แทนคุณอุ้มลูกชายเดินเล่นอยู่ในบ้านหลังจากทานอาหารเย็นเสร็จแล้วเปิดโอกาสให้เมียเค้าและน้องสาวได้ปรึกษาหารือเรื่องผู้หญิงกันตามสบาย

"โอ้ย คิตตี้พี่อยากจะบ้าตาย คุณแม่นะคุณแม่ทำไมทำแบบนี้"

คิตตี้ยิ้มกว้างออกมาแล้วมองพี่ธีที่มีศักดิ์เป็นน้องสามีของตัวเอง

"พี่ธีสวยรวยโสดนะคะ ทางสมาคมก็อยากหาหนุ่มๆ มาร่วมประมูลเครื่องประดับแล้วอีกอย่างชุดฟินาเล่ชุดนี้ก็เหมาะสมกับพี่ธีที่สุดแล้ว งานการกุศลแบบนี้พี่ธีคงไม่ขัดใช่ไหมคะ "

อดีตพริตตี้สาวหว่านล้อมช่วยแม่สามีอีกแรงหลังจากที่คุณดวงใจ โทรไปเกลี้ยกล่อมให้มาพูดให้ คนเป็นแม่หวังดีเหลือเกินงานนี้งานใหญ่งานยักษ์ระดับประเทศ ยิ่งคุณหญิงลงทุนมาติดต่อด้วยตัวเองขนาดนี้ ธีราของแม่จะต้องแจ้งเกิดแน่นอน

ออร์แกไนซ์เซอร์มือทองมองดูหุ่นของเจ้าของชุดแล้วกลืนน้ำลายลงคอ แม้จะเคยเห็นนางแบบมามากมายแต่ไม่ค่อยมีใครเพอร์เฟคขนาดนี้มาก่อน สูง แขนยาว ขายาวแต่หน้าอกตู้มมาก แถมสะโพกยังเต่งตึง เสียงเจ้าของห้องเสื้อร้องเรียกออกมาทันที

"พี่ดีใจมากค่ะที่เป็นน้องธี เลยตัดชุดพอดีเป๊ะเลยค่ะ" ช่างตัดเสื้อแบรนด์ดังได้โอกาสโฆษณาร้านตัวเองทันที คุณธีราคนนี้เป็นลูกค้าประจำที่ร้านอยู่แล้ว สัดส่วนขนาดเท่าไหร่ช่างประจำรู้เรื่องกันทันที

"ชุดนี้ใช้ผ้าสองผืนนะคะน้องธีด้านบนเป็นเกาะอก ใช้พันทบเอาแล้วติดเข็มกลัดที่เป็นพลอยเม็ดใหญ่มาก ราคาสูงมาก ส่วนท่อนล่างพี่ตัดเป็น

กระโปรงยาวหางปลาเลยค่ะ เพื่อโชว์ลายผ้า ชุดนี้จะมีเข็มกลัดกับต่างหูนะคะที่เป็นเครื่องประดับ ทับทิมเซ็ทนี้ราคามากกว่าสิบล้านเลยค่ะ"

เสียงช่างเสื้อและทีมงานพากันคุยถึงเรื่องงานอย่างตื่นเต้น แต่ไม่ได้ทำให้นางแบบชุดฟินาเล่ตื่นเต้นตามแต่อย่างใด

ร่างบอบบางเดินอ่อนระโหยลงมาที่ลานจอดรถเพียงลำพังวันนี้ตลอดบ่ายเธอใช้เวลาซ้อมเดินหลายชั่วโมงจนเหนื่อยล้า แม้จะสวมรองเท้ายี่ห้อดีเพียงใดแต่คนไม่ชอบไม่มีใจรักทางนี้ก็ไม่ได้มีความสุข ร่างบอบบางสวมชุดเดรสสั้นยี่ห้อดังกับรองเท้าแตะธรรมดาเดินมาถึงที่จอดรถคันเก่งของตัวเอง รถเอสยูวียี่ห้อดังสีขาวมุกโดดเด่นอยู่ตรงนั้น เธอควานหากุญแจรถในกระเป๋าอย่างเร่งรีบ แล้วสะดุดเข้ากับคนที่เดินสวนมา

ร่างบอบบางแทบจะร่วงลงไปกองกับพื้นถ้าหากไม่มีมือ หนาคอยรั้งเอาไว้ สัมผัสที่แขนทั้งสองข้างทำให้เธอดันตัวเองทันที

"ขอบคุณแต่ปล่อยแขนฉัน"

เสียงที่ออกมาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่หนวดเครายาวมองคนข้างตัวแล้วหมั่นไส้เหลือเกิน สูงผอมบางแบนเรียบแบบนี้ใช่สเปคที่ไหน เค้าปล่อยเธอออกทันที

"เดินดีๆ แล้วกัน"

ธีราอยากจะกรี้ดออกมา ตาบ้าเอ้ย ทำเสียงดุ หญิงสาวถอนหายใจแล้วเดินมาที่รถตัวเองก่อนจะรีบขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งความหงุดหงิดเอาไว้ที่นี่ วันนี้หมดเวลางานแล้ว

"ไหนหมูอ้วนอยู่ไหน"

เสียงหวานส่งเสียงไปก่อนที่ตัวจะเดินไปถึง หมูอ้วนเดินเตาะแตะมาหาธีจ๋าทันที

"ไหนมาหาธีจ๋าหน่อยสิ"

กระเป๋าแบรนด์ดังถูกวางลงกับพื้นอย่างไม่ใยดี นาทีนี้เธอเป็นธีจ๋าของหมูคริสไปแล้ว แขนเล็กรั้งร่างอ้วนกลมน้ำหนักสิบกว่ากิโลมากอดอย่างชื่นใจ

"โอ้ยยย หมูของอาทำไมจ้ำม่ำขนาดนี้ลูก" อาสาวที่หลงหลานชมหลานตัวเองเต็มที่ก่อนจะกอดแน่นอีกครั้ง

"ไปกินติมกับอาอีกไหมหมูอ้วน"

พี่ชายหัวเราะออกมาทันทีอย่างรู้ทัน "ธีจะเอาหลานไปเป็นกันชนทุกครั้งไม่ได้นะ ลูกพี่เบื่อ"

ธีจ๋ามองดูหลานชายแล้วถามออกมาตามตรง

"คริสเบื่ออาไหมลูก อาเสียใจนะ" หลานชายไม่รู้เรื่องแต่รู้ความกอดธีจ๋าแน่น แทนคำตอบ

"เห็นมั้ยเล่า มีหมูคริสแล้วธีจ๋าจะไปรักใครได้"