30

1460 Words

พิรันดามองเขาอย่างเผลอไผล แต่ยังพอมีสติจึงรีบตะครุบมือห้ามเขาเอาไว้ ไม่อยากให้เขาคิดว่าเธอใจง่าย เขามองมือที่หญิงสาวกุมไว้แล้วประกบทับเอาไว้แทนเพื่อกดแนบกับที่นอนหนานุ่ม การดิ้นรนสิ้นสุดลงเมื่อดลรวีถลกเสื้อคอกระเช้าตัวสวยออกจากร่างแล้วถอดออกทางศีรษะ ปทุมถันอวบอิ่มห่อหุ้มด้วยบราสีเนื้อแสนสวย จึงปรากฏต่อสายตา เขามองอย่างหลงใหล อุ้งมือใหญ่กอบกุมเอาไว้เคล้นคลึงเบาๆ เหมือนทดสอบความนุ่มนิ่มของเนื้อนาง กอบกุม ชั่งน้ำหนักว่าข้างไหนจะหนักกว่ากัน พิรันดาครางผะแผ่ว ช้อนสายตาแสนสวยประสานกับเขาปรือปรอย พี่ดลของเธอช่างหล่อบาดใจเหลือเกิน เธออยากสัมผัสใบหน้าเขานัก ดลรวีเหมือนเข้าใจความต้องการของคนใต้ร่าง เขาละมือที่กดทับหญิงสาวอยู่ข้างหนึ่ง เธอจึงยกมือน้อยขึ้นสัมผัสความหล่อเหลาคมคายของคนที่อยู่ห่างแค่คืบ ดวงตาคือหน้าต่างของดวงใจ ตอนนี้เขาเห็นแววตาเปี่ยมล้นไปด้วยความรักใคร่ของหญิงสาว ดลรวีรู้สึกดีอย่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD