ดวงตาสีน้ำตาลเข้มสบกับดลรวีนิ่งงันเหมือนต้องมนตร์สะกด แต่มือหนุ่มไม่ได้ละจากปากทางช่อกุหลาบสาวแสนสวยเลยแม้แต่น้อย เขาบดบี้ขยี้เกสรอ่อนหวานจนริมฝีปากสีสดต้องเผยอครางต่อเนื่องด้วยความซ่านสยิวในกาย บิดกายขึ้นรับการรุกล้ำ ไร้การขัดขืนต่อต้านเพราะความสยิวที่ได้รับ
“พี่ดล” พิรันดาครางสะท้านในอก เขาค่อยๆ ถูไถขึ้นลง... แรงๆ สลับเบาๆ คลึงเคล้นยอดเกสรสีชมพูสดระเรื่อ จนเธอเกร็งตัวปลดปล่อยน้ำหวานชุ่มฉ่ำออกมาจากโพรงกุหลาบบอบบางด้านในจนหมดสิ้น
เมื่อปลุกเร้าจนสัมผัสกับหยาดน้ำค้างหอมหวานที่หลั่งไหลออกมาต้อนรับ เขาจึงก้มใบหน้าคมสันลงกวาดลิ้นไล่ดูดดื่มเชยชิมความเอร็ดอร่อยของดอกไม้แรกแย้ม นิ้วแกร่งค่อยๆ สอดแทรกประสานในเส้นทางฟิตแน่นเนิบช้า
พิรันดาสะดุ้งอีกคราหอบกระเส่าหายใจระรวย
“อ๊ะ! อือ...” เธอครางเครือปนสะอื้นเมื่อเขาเริ่มขยับ กลั้นใจทุกครั้งที่เขารุกล้ำ ผ่อนลมหายใจทุกครั้งที่เขาถอดดึง
ชายหนุ่มรับร
