เฟย....
หลังจากของขวัญบ่นสามีตัวเองเสร็จเธอก็ขอตัวออกไปข้างนอกเธอบอกว่าจะไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตเพื่อมาทำอาหารเลี้ยงต้อนรับผมซึ่งไม่วายโดยพี่สงครามค่อนแคะว่าผมมาเป็นภาระมาทำให้เมียของเขาเหนื่อย เมียเขาก็เพื่อนผมไหมวะแถมตอนนี้ยังพ่วงตำแหน่งแม่ยายผมไปอีกหนึ่งตำแหน่ง คิดไปก็รู้สึกเขินตัวเองยังไงชอบกลที่เพื่อนกลายมาเป็นแม่ยายตัวเอง แต่ให้ทำไงได้ครับผมรักยัยตัวแสบลูกสาวของเพื่อนไปไปแล้วนี่นา
"ไอ้เฟย" พอของขวัญออกไปปุ๊บพี่สงครามก็เดินมาหาเรื่องผมทันที ส่วนผมก็ทำได้แค่นั่งเจียมเนื้อเจียมตัวนั่งนิ่งๆเงียบๆไม่หือไม่อืออะไรเพราะกลัวจะทำให้พ่อขาโกรธแล้วไม่ยอมยกลูกสาวให้
"มึงจำตอนนั้นได้ไหม"
"ตอนไหนครับ"
"ก็ตอนที่กูถามึงว่ามึงรู้สึกยังไงกับลูกกูแล้วมึงตอบกูว่าไม่รู้สึกอะไร"
"ครับ"
"แล้วตอนนี้คืออะไรมึงกับลูกกู"
"คือผม..."
"มึงหลอกลูกสาวกูใช่ไหมมึงหลอกเจาะไข่แดงลูกสาวกูใช่ไหม"
"ผมไม่ได้เลว
