บทที่ 17 เปิดใจ 2/2

880 Words

"ไม่สวยก็ต้องเหนื่อยหน่อยค่ะ” “ใครบอกสวยกว่านี้ก็นางฟ้าล่ะ” พบคนอวยเมียหนึ่งอัตรา เธอชอบเขาก็ตอนนี้แหละอวยเก่ง “ทำไมเมื่อสองปีก่อนถึงไม่รับรักคะ...ให้รวิคบกับคนไม่ดีตั้งสองปีเสียเวลาชะมัด!” เธอว่าพลางบ่น แล้วก็อยากรู้ด้วยว่าตอนนั้นเขาคิดอะไรอยู่ ทำไมถึงเลือกจะปฏิเสธแบบไม่เหลือเยื่อใยเลยด้วยซ้ำ จำได้ว่าร้องไห้เป็นเผาเต่าอยู่ตั้งหลายวัน “พี่ขอโทษครับ” พันแสงเอื้อมมือไปจับมือของเธอไว้ ยอมรับว่าตอนนั้นเขาเองที่คิดน้อย เห็นเธออยู่บ้างตามงาน แต่ไม่คิดว่าเธอจะชอบเขาจริงจัง “ตอนนั้นคิดว่ารวิเป็นผู้หญิงเหมือนผู้หญิงทั่วไป ที่เข้าหาเพราะอยากได้” “ตอนนี้ก็อยากได้นะคะ ไม่เข้าหาก็แปลว่าไม่อยากนะ พี่แสงเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า” ใครไม่อยากได้เขาบ้างล่ะ โปรไฟล์หรูขนาดนี้ เรียกได้ว่าต้องสอยดาวลงมาเลยล่ะ แต่แล้วไงใครแคร์ “พี่หมายถึง อยากได้เงินของพี่ คนมีเงินเนื้อหอม ลองพี่ไม่มีเงินดูสิ ผู้หญิงที

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD