บนรถ
ขณะที่รถกำลังแล่นไปเรื่อยๆ ทั้งสองก็ไม่ได้พูดคุยกัน ต่างคนต่างเงียบ ไลลาเองก็ไม่รู้ว่าเขาโกรธไหม สถานการณ์มันน่าอึดอัดจนบอกไม่ถูก
"คุณเจย์...รู้ได้ยังไงคะ ว่าไลลาอยู่ที่นี่"
"แล้วมันยากตรงไหน"
"ก็ไม่ยากค่ะ แต่ไลลาไม่เคยบอกคุณเจย์"
"นอกจากริมเขื่อนที่เธอชอบไปนั่ง ก็คงไม่พ้นตรงที่แม่ของเธออยู่"
"....." ไลลาก้มหน้า เธอไม่ตอบ แต่ก็ไม่แปลกใจ เพราะคนแบบเขาถ้าอยากรู้อะไรแล้วก็คงไม่ยาก
"แวะกินอะไรก่อนไหม ผ่านร้านอาหารพอดี"
"ไลลาไม่หิวค่ะ"
"โอเค"
เจย์เลอร์ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาไม่ได้ขัดใจเธอ และพาเธอกลับคอนโดตามความต้องการ จนกระทั่งกลับมาถึงไลลาก็นั่งอยู่เงียบๆ จนเขาเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาเอง
"อย่าหนีไปแบบนั้นอีก"
"ไลลาไม่ได้หนี แค่ออกไป..."
"ออกไปแบบไม่บอกอะไร หายไปเงียบๆ แบบนั้นจะให้เรียกว่าอะไร ถ้าไม่ใช่หนี"
"....."
"ถ้าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเธอจะทำยังไงไลลา"
"ไลลาไม
