เร่ารัก ตอน สอนสวาทท่านอ๋องซึนเดเระ

ตายคาลำ

มือเรียวติดเล็บเจลแวววาวเป็นประกายคืบไต่ลงไปในแพนตี้ของตัวเอง ฉันยิ่งร่าน ยิ่งแฉะ มือลูบไล้จุดสยิวกลางร่างสาว สายตายังจ้องมองสองหนุ่มน้อยชักแท่งเอ็นเนื้อให้ดูแบบภาพสด

ฉันหันไปเห็นนิยายจีนโบราณที่ฉันชอบอ่านเวลาว่างชื่อเรื่อง ตำหนักไร้รัก เป็นเรื่องของท่านอ๋องเคร่งศีลธรรมแถมรังเกียจชายาเอกของตัวเอง พวกนิยายน้ำเน่าน่ะ อ่านแล้วไม่ได้ติด แค่อ่านจนตาโบ๋ถึงตีห้าฟ้าสว่าง

ฉันยังอ่านไม่จบเพราะเสี่ยสัวเอากระเป๋าหนังไอ้เข้ราคาเฉียดล้านมาล่อ เรียกฉันไปเอาถึงคอนโด นิยายเรื่องนี้จึงต้องอ่านค้างไว้ก่อน

อาาาาห์ ไม่สนนิยายแล้วล่ะ ฉันขยี้เม็ดสวาทอย่างเมามัน เอาเท้าเขี่ยนิยายน้ำเน่าพระเอกรังแกนางเอกลงจากโต๊ะ นิยายอะไรพระเอกคร่ำครึ ซึนเดเระ แถมเวอร์จิ้นอีก คนเขียนแต่งนิยายแบบนี้ออกมาทำไม นางเอกซิง พระเอกซึน ฮึ! คงได้กันหรอก

"ซี๊ดส์ อาาาห์ เสียวมาก เข้ามาหาพี่เลยค่ะทั้งสองคน" ต่อมกระแดะของฉันสั่งการให้พูดเสียงหวานด้วยถ้อยคำไพเราะ

"เจ๊มี่โคตรเซ็กส์เลย อูววว ขาวเนียน ไม่ไหวแล้วเจ๊มี่" ไอ้ไทม์มองฉันด้วยสายตาผู้ชายมองผู้หญิง ไหนบอกไม่อยาก แทบจะวิ่งเอาลำมาเสียบอยู่แล้ว

"ให้กูก่อนเหอะ กูไม่ไหวแล้ว เจ๊มี่โคตรน่าเอาเลย ขอผมก่อน" ไอ้บอมสาวท่อนเอ็นเร็วขึ้น เดินขยับเข้าหาฉัน

"พี่ว่าพี่อยากกินแซนด์วิชนะ" ฉันกระดิกนิ้วเรียกเด็กน้อยเข้ามาหา ขาถ่างอ้าขยี้เม็ดเสียวรอ

พวกมันแทบวิ่งเข้าฉีกทึ้งเสื้อผ้าฉันบนโต๊ะทำงาน

"อร๊ายยย อย่าเพิ่งใจร้อนสิ ว๊ายยย"

ฉันร้องห้ามเมื่อสี่มือใหญ่ของเด็กวัยกลัดมันกำลังสำรวจเรือนร่างฉันทุกซอกหลืบ สองเต้าถูกขยำนวดเฟ้นจนปลิ้นทะลัก มือสากของใครไม่รู้ดูไม่ทัน กำลังขยี้กลางกลีบสาวฉันอย่างรัวเร็วยิ่งกว่าดีเจสแครชแผ่น

"อื๊ออ อ๊ะ อ๊าา ไหนว่าไม่เป็นไง" ฉันอ่อนระทวยเมื่อเด็กนรกกำลังรุมขย้ำฉันอยู่

"ขอพร้อมกันเลยได้มั้ยเจ๊มี่"

ฉันไม่รู้จะปัดป้องยังไง ปากร้อนผ่าวของไทม์จูบฉันจนหูอื้อตาลาย หน้าอกหน้าใจก็ถูกไอ้บอมดูดดุนอย่างถึงพริกถึงขิง ส่วนด้านล่างไม่รู้มือใครต่อใครผลัดกันขยี้รัวบนติ่งน้อยชูชัน นิ้วสากระคายกำลังแหย่เข้าออกรูร่านแถมงอนิ้วเขี่ยจุดอ่อนไหวภายในอย่างช่ำชอง

ฉันกำลังถูกความเสียวพุ่งโจมตีทุกปลายประสาทสัมผัส

ไม่ทันได้ร้องขอชีวิต ฉันถูกพลิกร่างขึ้นทับกายใครคนหนึ่ง ตอนนี้ตาลายไม่รู้ว่าใครเป็นใครเพราะมันเป็นฝาแฝดกัน คนหนึ่งอยู่บนตัวฉันอีกคนอยู่ด้านล่าง

สวบ!

สวบ!

ท่อนเอ็นขนาดสิบนิ้วสองท่อนเข้ารังแกฉันพร้อมกันทั้งสองรู โอวววววว เสียวสยิวถึงขีดสุด รูจีบสีหวานถูกรุกล้ำ รูสวาทก็ถูกปรนเปรอ

เสียงกระแทกกระทั้นดังขึ้นพร้อมกันอย่างเมามันและยาวนาน เสียงดังตับ ๆๆๆ ไม่รู้ว่าใครกระแทกกระทุ้งแรงกว่ากัน ฉันได้แต่ขาสั่นรับแรงเสียวจากส่วนสยิว ความเสียวแบบดับเบิ้ลคูณสองทำให้ฉันแทบหัวใจวาย......

ใกล้แล้วลูกจ๋า ขยี้อีแม่แรง ๆ อาาห์ ซี๊ดส์

ฉันซึมซับเสียงกระแทกเนื้อดังสนั่น โคตรสยิวจนหูอื้อตาพร่า ในที่สุดฉันก็กรีดร้องออกมาเมื่อเสร็จจากสองช่องทางรักพร้อม ๆ กัน

"อ๊าาาห์ เสียวมาก โคตรดี ต่ออีกๆๆๆ" ร่องสาวกับรูจีบขมิบรัวพร้อมกันเสร็จทั้งสองรูแบบฟินอินฟินิตี้

ฉันหายใจหอบกระเส่าเหมือนหายใจไม่ออก เสร็จแรงมันก็ธรรมดาแหละ นี่ยังอยากได้อีกสักรอบสองรอบ

"เจ๊มี่ ฮือๆๆๆ เจ๊มี่เป็นอะไร"

"เจ๊มี่ เจ๊มี่ได้ยินผมมั้ย"

ทำไมฉันได้ยินเสียงไอ้ไทม์กับไอ้บอมมันร้องเสียงหลงขนาดนั้น ...มันน่าจะต้องร้องอาห์ ๆ ๆ ปล่อยน้ำใส่รูสวรรค์ฉันสิ ทำไมมันร้องไห้อย่างเด็กโดนแย่งอมยิ้มวะ?

บ้าจริง! ฉันหัวเสีย กำลังหลับตาพริ้มลิ้มรสความเสียวเพลิน ๆ ถึงกับต้องลืมตามาดูสภาพเด็กฟันไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมตรงหน้า

ไอ้ไทม์กับไอ้บอมกำลังลนลานหยิบเสื้อผ้ามาสวม มันกำลังกดโทรศัพท์โทรหาสายด่วนกู้ชีพ อีกคนโทรหาตำรวจ

อะไรวะ? ฉันได้แต่งงเป็นไก่ตาแตก

แล้วนี่หัวฉันติดเพดานได้ไง? ฉันรู้สึกว่าตัวเองลอยอยู่

การ์ดผู้หญิงนักกีฬายิงปืนทีมชาติที่ฉันจ้างไว้ วิ่งโร่เข้ามาที่โต๊ะทำงานช่วยฉันแต่งตัว

ไม่สิ! ช่วยแต่งตัวให้ร่างของฉัน

ฉันมองมือของตัวเองโปร่งแสง กายฉันค่อยลางเลือน หัวลอยชนอยู่บนเพดาน มองร่างเปลือยของตัวเองกำลังถูกการ์ดหญิงแต่งตัวให้ ส่วนเด็กสองคนนั้นกำลังร้องไห้โฮ

ฉันเสียวจนหัวใจวายตาย

กรี๊ด! ฉันตายคาเอ็น มีแต่ตาแก่ตายคาอกเด็กสาว นี่ฉันสาวใหญ่ตายคาเอ็นเด็กหนุ่มเหรอ บัดซบ!

นิยายปัญญาอ่อนเล่มนั้นดันเปิดขึ้นเองแถมเปล่งแสงสีเขียวออกมา หน้านิยายเปิดไปเรื่อย ๆ เหมือนกำลังมีใครอ่านอยู่

กรี๊ด!

นิยายบ้านั่นดูดวิญญาณของฉันลงไปในเนื้อหานิยายจีนโบราณที่มีพระเอกเป็นอ๋องซึน

ม่ายยยย นะ ม่ายยยยย

เอาวิญญาณฉันไปในนิยายมาเฟียกระเด้าเถื่อน หรือคุณหมอเอาดุ หรือ วิศวะคลั่งรักอะไรก็ได้

ฉันไม่อยากไปเหงาจิ๋มตายในนิยายอ๋องซึน...ช่วยด้วย!

วิญญาณของฉันถูกนิยายจีนโบราณลากลงไปเหมือนพิพากษาบาป