ตอนที่ 27
คุณชายน้อยมาแล้ว
เสียงของลี่เซียนดังก้องไปทั่ว เธอไม่พูดพร่ำทำเพลงมือหนึ่งดาบหนึ่งกระแทกเข้ากลางท้องของชายคนหนึ่งจนเขาหงายหลังลงไปที่พื้นอย่างแรง คนอื่น ๆ ในกลุ่มที่เห็นดังนั้นก็เริ่มตระหนกและถอยหลังไปด้วยความหวาดกลัว
"ขออภัย! ขออภัยแม่นาง!"
"มีผู้ใดอยากสู้อีกหรือไม่!"
เธอเอ่ยออกมาเสียงเข้ม หันปลายดาบไปชี้หน้าคนเหล่านั้นที่บางคนดูมีท่าทางหวาดกลัว บางคนมีท่าทางอยากต่อสู้แต่ยังขาดความกล้าไปบ้าง หลงเยี่ยนเดินเข้ามายืนข้างเธอก่อนจะยกมือลูบหน้าท้องของนางเบา ๆ
"โอ๋ ๆ ไม่ตกใจนะเจ้าตัวเล็ก โอ๋ ๆ"
ลี่เซียนเหลือบตาลงไปมองสามีที่กำลังจริงจังกับการปลอบประโลมท้องของนาง ไอ้ความโกรธ โมโหเมื่อครู่กลับหายไปในพริบตา เธอค่อย ๆ ลดมือที่ถือดาบเอาไว้ลงช้า ก่อนจะยื่นไปคืนหานเจี้ยน
"นางก็เป็นแค่สตรีท้องแก่ พวกเจ้าขี้ขลาดเพียงนั้นเชียวหรือ"
"แม่ทัพขอรับ!"
หลิวหานที่ทำเพียงทำร้ายคนที่บุกรุกเข้าม
