“ขึ้นรถสิ”
เขาบุ้ยหน้าไปยังเบาะซ้อน ชลธรเป็นคนปั่น ทั้งคู่ผ่านคนงานนับร้อยคนที่ง่วนอยู่กับแปลงต้นไม้ ต่างก็เงยหน้าร้องทักทายกันตลอดทางราว เป็นการบอกให้รู้ว่าปาลินเป็นที่รักของทุกคนที่นี่ ชายหนุ่มคลี่ยิ้มให้กับตัวเอง เพราะเขาก็ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่า เธอเป็นผู้หญิงที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายใจ ผ่อนคลาย และสุขอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“คุณอำนาจคงยุ่งทั้งวัน คุณชลเล่นหายมาแบบนี้ วันนี้เป็นวันจันทร์ด้วยสิคะ” ปาลินพูดขึ้นเมื่อลงจากจักรยาน
“ฉันไม่ได้หายไปไหน คุณอำนาจรู้ดี”
“หมายความว่ายังไงคะ คุณอำนาจรู้เหรอคะว่าคุณ... คุณอยู่กับปา” เขาพยักหน้าแทนคำตอบ
“รู้ได้ยังไงคะ แล้วทำไมคุณไม่โกหกไปล่ะคะ ว่าคุณอยู่กับใครก็ได้ที่ไม่ใช่ปา... คุณศศิ คุณกวาง คุณอะไรก็ได้”
“ฉันโกหกไม่เก่งเหมือนเธอนี่” เขาย้อนเข้าให้ หญิงสาวถึงกับมองตาขวาง
“แต่คุณรับปากปาแล้วนี่คะว่าจะไม่บอกใคร แล้วปาจะมองหน้าคุณอำนาจติดได้ยังไง
