“ค่ะ เพิ่งรู้ตอนเห็นรถ” เธอตอบไปตามความจริง ยิ่งทำให้แจ๋มกับเบญจาไม่สบายใจมากนัก
“มากันร้อน ๆ ไปพักผ่อนที่ห้องกันก่อนไหมคุณ ห้องเดิมยายให้เด็กทำความสะอาดทุกวัน ใจก็สังหรณ์ว่าคุณจะได้กลับมาพักอีก” ชลธรหันมาส่งยิ้มให้กับคนเป็นยาย ก่อนจะเดินตามเด็กในบ้านไปอย่างว่าง่าย
“มาครั้งนี้ หนูซูบผอมไปอีกหรือเปล่าลูก” เบญจาลูบแก้มของหลานสาว เห็นขอบตาที่ดำคล้ำคงมาจากการการพักผ่อนไม่เพียงพอ
“อย่าโหมทำงานหนักไปสิลูก สุขภาพเราก็สำคัญ”
“ค่ะยาย” ปาลินกอดยายแน่น ๆ อีกครั้ง ก่อนจะผละออก
“ปาขอไปดูความเรียบร้อยให้คุณชลสักครู่นะคะ”
เธอบอกจุดประสงค์ให้ยายรู้ ท่านได้แต่พยักหน้าแล้วโบกมือไล่ หญิงสาวรอจนเด็กในห้องเดินออกมาก่อนแล้วเดินสวนเข้าไปด้านใน ชลธรไม่ได้นอนลงที่ฟูกสีขาว แต่เขากำลังยืนมองบางอย่างผ่านหน้าต่างสี่เหลี่ยมไปยังเบื้องหน้า ปาลินหายใจหายคอไม่ทั่วท้อง เมื่อภาพนั้นคือศรุตและคนงานของยายกำลังพูดคุยบาง
