ตอนพิเศษ 3
พยาบาลเข็นรถที่มีทารกน้อยเข้ามาในห้องพักฟื้นหลังจากนำไปตรวจสุขภาพเบื้องต้นเสร็จสิ้น มายด์นอนหลับตาอยู่บนเตียงคนไข้ใบหน้าเนียนใสยังคงซีดเซียวจากการคลอด
“มายด์ครับ..ลูกเรามาแล้ว”
เสียงเรียกทำให้หญิงสาวลืมตาก่อนยิ้มกว้างเพราะมาร์ชกำลังอุ้มลูกอย่างทะมัดทะแมงมาวางข้างกายของเธอ ทารกน้อยเพศชายผิวขาวแก้มยุ้ย หลับปุ๋ยอย่างน่าเอ็นดูอยู่ในอ้อมแขนคนเป็นแม่ มายด์ถึงกับน้ำตาคลอด้วยความปลื้มใจ ความเหนื่อยความอ่อนเพลียก่อนหน้าหายเป็นปลิดทิ้ง
“ลูกหน้าเหมือนพี่มาร์ชมากเลยค่ะ”
มายด์ใช้นิ้วชี้แตะปลายจมูกโด่งเป็นสันของลูกน้อยเบาๆ องค์ประกอบบนใบหน้าทารกน้อยถอดแบบมาจากคนตัวโตที่นั่งอยู่ข้างเตียงคนไข้ไม่มีผิดเพื้ยน
“ลูกพ่อก็ต้องเหมือนพ่อสิครับ..พี่ตั้งใจปั้นซะขนาดนี้”
ฟอด..
มาร์ชหอมแก้มภรรยาสาวสายตาคมจับจ้องไปยังลูกน้อยไม่วางตา กระแสความอบอุ่นใจแห่งความสุขไหลเวียนไปทั่วหัวใจที่เคยแข็งกระด้าง
“
