เขาพาเธอมายังห้างดังของเมืองใหญ่ เธอเม้มปากแน่น ขณะเดินตามเขาไป อัครัฐเดินด้วยท่าทีสง่าผ่าเผย เขาหล่อเหลาคมเข้มแบบว่าเดินไปตรงไหนสาวๆ ก็มอง เธอก้มมองตัวเองเหมือนสาวใช้ที่คอยมาเดินตามถือของให้เจ้านายอย่างเขาเลย
ยัยลูกเป็ดขี้เหร่เอ๊ย!
เธอด่าตัวเอง
“เร็วสิ”
คนที่คิดฟุ้งซ่านคนเดียวสะดุ้งเมื่อเขาหันมาดุ เธอรีบเดินตามเขาไป มือกอดกระเป๋าสะพายของตัวเองแน่น
ร้านที่เขาพาเข้าไปซื้อ เสื้อผ้าราคาแพงทั้งนั้น เธอหยุดกึก หน้าซีดเผือดยิ่งกว่าไก่ต้ม
“เร็วสิ พี่ไม่มีเวลายืนรอเธอทั้งคืนหรอกนะ”
“เอ่อ... หนูนาขอซื้อเองวันหลังได้ไหมคะ จริงๆ อาทิตย์แรกหนูนาก็เตรียมชุดทำงานเอาไว้แล้วค่ะ”
“ชุดที่พับลงกระเป๋านะเหรอ”
เขาเอ่ยถามเพราะนั่งมองเธอจัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
“ค่ะ” เธอพยักหน้าบอกเขา
“ชุดพนักงานทำความสะอาดในบริษัทพี่ยังดูดีดีกว่าเลย”
เธอหน้าชาเป็นแถบ เม้มปากแน่น มองเขาตาปริบๆ อายแสนอาย
“เร็วสิ”
“
