“ไม่ได้หนีค่ะ แต่หนูนาลาออกแล้ว”
“ใครอนุญาตให้ออก”
“หนูนายื่นใบลาออกแล้ว”
“ใครรับไม่ทราบ”
เขาเท้าสะเอวมองเธอ นราวดีเม้มปาก เขารวนเธออีกแล้ว
“หนูนาวางไว้ในคอนโด พี่เก้าน่าจะเห็นแล้วนะคะ” เธอเดินหนี พูดจาหมางเมินใส่เขา
“จะไปไหน” เขาตามมาดึงแขนเธอเอาไว้
“กรุณาปล่อยด้วยค่ะ”
“ท้องโย้ขนาดนี้ คิดจะพรากพ่อพรากลูกหรือไง”
“พี่เก้าจะมายุ่งกับหนูนาอีกทำไม ในเมื่อพี่เก้าก็มีคนที่รักและต้องแต่งงานด้วยอยู่แล้ว”
เธอพูดกับเขาทั้งน้ำตา ร้องไห้โฮออกมาแบบไม่อายใคร
เขาจะได้รู้ว่าเธอไม่ได้โง่ เธอรู้ทุกอย่าง ที่เขาหายไปไม่มาตามเธอ ก็คงยุ่งอยู่กับคนของเขา และที่เขามาตาม อาจจะมีบางอย่างแอบแฝง อาจจะอยากได้อะไรจากเธออีก
เขาก็เหมือนเพื่อนของเขา ชอบแกล้งเธอ ครั้งนี้เขาก็แกล้งเธอได้เจ็บแสบมาก
“ใครกัน” เขาเลิกคิ้วหรี่ตามอง
“ยังจะมาพูดอีก ก็ผู้หญิงคนนั้นไงคะ เขานั่งอยู่บนตักของพี่ คุยกันเรื่องแต่งงาน ห
