THE INDECENT PROPOSAL-RATED 18

CHAPTER 6

“Ma’am, nandito na po tayo!”

Napaigtad ako nang marinig ko ang boses ng driver. Para akong nagising mula sa malalim na pag-iisip. Mabilis kong inayos ang seatbelt ko, sabik na makalabas ng sasakyan, ngunit bigla niya akong pinigilan.

“Hindi n’yo po ‘yan mabubuksan,” mahinahon niyang sabi.

Bahagyang kumunot ang noo ko. “Bakit?”

Ngumiti siya, ngunit may kung anong kakaiba sa ngiting iyon, parang may laman. “Ako na po ang magbubukas.” Lumabas siya ng kotse at marahang binuksan ang pinto sa harap ko. “Labas na po kayo,” magalang niyang wika.

Tumango ako at tipid na ngumiti. “Salamat.”

“Ingat po kayo,” pahabol niyang sabi.

Napahinto ako sandali. Ewan ko kung bakit tila may bigat sa tono ng boses niya. Parang may gusto siyang ipahiwatig. Hindi ko alam kung babala iyon o simpleng kabaitan lang.

Huminga ako nang malalim bago ko ihakbang ang mga paa ko palabas ng kotse. Habang papalapit ako sa entrance, ramdam ko ang pabilis nang pabilis na t***k ng puso ko, parang gusto nitong kumawala sa dibdib ko.

“Nandito na ako,” mahina kong bulong, halos hindi ko na marinig ang sarili ko.

Hindi ko na kailangang magtanong sa security guard dahil agad akong nilapitan ng isang lalaki.

“Hello, ikaw si Jillian?” tanong niya na may magiliw na ngiti.

Tumango ako at pinilit na ngumiti pabalik.

Nilahad niya ang kamay niya. “Ako nga pala si Romeo. Ako ang maghahatid sa inyo sa kuwarto n’yo.”

Bumuntong-hininga ako, halos marinig ko ang kaba sa sarili kong hinga. “Nandiyan na ba si Ryker?” tanong ko, bahagyang nanginginig ang boses.

Tumango siya. “Kanina pa siya naghihintay sa inyo.”

“O-okay,” nauutal kong sagot.

Habang naglalakad kami, nilalaro ko ang mga daliri ko sa isa’t isa. Hindi ko maipaliwanag ang kaba na bumabalot sa akin. Lord, kayo na po ang bahala sa akin.

Pumunta kami sa second floor. At nang huminto kami sa harap ng isang pinto, parang napako ako sa kinatatayuan ko. Nilamon ako ng kaba.

“Ito po ang silid n’yo,” sabi ni Romeo sabay abot ng isang maliit na itim na card, ang access key ng silid.

“S-salamat,” mahina kong sagot.

Ngumiti siya at marahang tinapik ang balikat ko. “Iiwan na kita.” Pagkatapos ay tumalikod siya at naglakad palayo.

Pag-alis niya, parang lalo akong kinabahan. Muli akong huminga nang malalim, pilit pinapakalma ang sarili ko.

Itinapat ko ang card sa sensor ng pinto. Kasabay ng beep ay ang unti-unting pagbukas ng pinto. Sa sandaling iyon, ramdam kong may magbabago sa buhay ko.

“Nasaan si Ryker?” bulong ko.

Pagpasok ko pa lang sa silid, agad akong binalot ng malamig na simoy ng air conditioner at ng amoy ng mamahaling linen na tila bagong laba. Ang buong kuwarto ay naliliwanagan ng malambot na ilaw mula sa mga chandelier na may gintong detalye. Ang mga kurtina ay gawa sa makapal na pelus, kulay champagne, at bahagyang nakabukas, kaya’t tanaw ko ang malawak na tanawin ng lungsod mula sa salaming bintana.

Sa gitna ng silid, nandoon ang isang malapad na king-sized bed na nababalutan ng puting comforter at mga unan na parang ulap sa lambot. Sa gilid naman nito ay may bedside table na may nakapatong na vase ng sariwang puting rosas at isang maliit na lamparang may gintong stand.

Ang sahig ay gawa sa makintab na marmol, at bawat hakbang ko ay may mahinang tunog na parang musika sa katahimikan ng lugar. Sa kanan, may isang leather sofa na kulay beige, katabi ng glass coffee table kung saan may nakalatag na mga imported magazines at isang tray ng mga premium chocolates.

Maging ang banyo ay hindi rin pahuhuli. Malawak ito, may bathtub na gawa sa porselana, mga tuwalya na puting-puti at nakatupi nang maayos, at mga botelya ng mamahaling pabango’t sabon.

“Ganito pala ang itsura ng mamahaling silid,” bulong ko habang pinagmamasdan ang buong paligid.

“I’m glad you finally arrived!”

Napaigtad ako sa gulat nang makarinig ako ng boses. Napatingin ako sa kisame at nakita ko ang CCTV na nakabit doon.

“Oo, nandito na ako,” tugon ko.

Muli akong kinabahan lalo na nang marinig ko ang totoong boses ni Ryker.

“Get the clothes lying on the bed and put them on.”

Kinuha ko ang pulang see-through na tela at ang pulang panyo.

“Ito ang isusuot ko?”

“You’re not deaf, are you? You heard what I said earlier,” he asked irritably.

Tumango ako. “Why do I have to wear this?”

“Because I want you to. And you have no choice but to obey me.”

“But…”

“Wasn’t the ten million I paid you enough for you not to question my orders?”

I sighed. “Okay, I’ll put it on.”

Pumasok ako sa banyo at sinuot ang damit.

“s**t! Wala na akong natirang maitago sa suot ko,” bulong ko sa sarili.

Sobrang nipis ng tela, kita ang suot kong bra at panty. Kung hindi ko pa narinig ang boses ni Ryker mula sa CCTV, baka hindi ako lumabas ng banyo.

Nakayuko akong lumapit sa harap ng kamera, alam kong pinapanood ako ni Ryker.

“Good. Cover your eyes with the red handkerchief and don’t take it off until I tell you to.”

Muli akong bumuntong-hininga bago ko itinali ang pulang panyo sa aking mga mata.

“Good girl!” sabi niya na para bang nakagawa ako ng mabuti.

“Anong sunod kong gagawin?” tanong ko.

“Sit there on the bed.”

Tumango ako at naghintay ng sasabihin niya. Ilang sandali pa, narinig kong bumukas ang pinto.

“Ikaw na ba ‘yan?”

Narinig ko ang mga yabag ng kanyang mga paa papalapit sa akin. Pagkatapos, hinawakan niya ang aking mukha.

“It’s me… Ryker.”

A shiver ran down my spine when he licked my neck, his other hand squeezing my chest.

I tried to push him away, but he caught my wrists and stopped me.

“You have no right to push me away.”

Lumunok ako. “S-Sorry…”

“Remember, your purity is worth ten million.”

Tumango na lamang ako bilang tugon.

Muntik na akong mapasigaw nang bigla niya akong buhatin at ihiga sa kama. Pagkatapos ay itinaas niya ang aking dalawang kamay at nilagyan ng posas.

“A-anong gagawin mo sa akin? Bakit kailangan mo akong posasan?”

“Relax. This is my way of making love, and I’m sure you’ll like it too,” sabay tawa niya.

“Please… huwag mo akong sasaktan.”

He cupped my cheek. “Don’t worry. I won’t hurt you.”

When he kissed my neck again, my strength to resist seemed to fade away. His hand slid under the thin fabric I was wearing, and he kissed me on the lips. I didn’t respond to his advances; instead, tears slowly streamed down my face.

“Don’t cry. You’ll like what I’m going to do,” he whispered.

Sino ba naman ang matutuwa na ibenta ang sarili sa taong hindi man lang kilala?

“Kung anuman ang gusto mong gawin, bilisan mo na lang. Pakiusap… gumamit ka ng condom,” mahina kong sabi.

“Hmm… talagang nag-iingat ka rin,” tugon niya.

Tumango ako. “Katawan ko lang ang binenta ko at hindi ang buhay ko," tugon ko.

“Alright. I wouldn’t want to have a child with you anyway,” malamig niyang sagot.

I heard him stand up. Moments later, he removed my clothes. I wrapped my arms around myself, trembling from the cold. He climbed back on top of me and pressed his lips against mine. His kiss was aggressive, but I still didn’t respond.

“Kiss me back. That’s an order!!” mariin niyang sabi.

“Hindi naman kasama ‘yan sa usapan natin,” sagot ko.

“How am I supposed to enjoy this if you’re just lying there like a statue? I need to make the most of what I paid for, whether you like it or not.”

Muling tumulo ang aking mga luha. “Okay…”

He kissed me once more, and this time, I responded. But instead of disgust, a strange warmth spread through my body.

When his lips trailed down to my chest, I felt a tingling sensation and heat that began to consume what was left of my self-control.

Kinagat ko ang ibaba ng labi ko nang himasin niya ang aking malusog na dibdib at sipsipin niya ito. Iaangat ko sana ang kamay ko ngunit naaalala kong nakaposas ako. Ilang beses akong lumunok upang pigilan na may lumabas sa tinig sa bibig ko. Sinipsip niya ang u***g ko habang ang kabilang dibdib ko ay hinihimas.

Wala akong pinakawalang ungol sa halip mga luhang nagsisimula nang tumulo sa pisngi ko.

“Son of a b***h! Umungol ka!” sigaw niya sa galit.

Sa takot ko sa kanya ay umungol ako ang sipsipin niya ang dibdib ko habang hinihimas naman niya ang aking p********e. Dahil doon, mas mapusok si Ryker. Pagkalipas ng ilang minuto ay naramdaman ko na bumaba siya sa pagitan ng hita ko. Natakot ako dahil mukhang balak na niyang kunin ang p********e ko. Pinaghiwalay niya ang aking mga hita, ngunit nagulat ako nang maramdaman ko ang labi niya sa aking p********e. Umungol ako nang malakas lalo nang laruin ng dila niya ang aking tinggil.

“Ohhh!” tuluyan na akong nawala sa katinuan.

Mas lalo naman ginanahan si Ryker kaya sinisisid niya aking p********e.

“Ohhh!” malakas kong ungol.

Nagpatuloy siya sa pagsisid sa akin hanggang sa huminto siya at tinaas ang mga hita ko at pinatong sa kanyang balikat.

“Be ready, don’t worry I’ll be gentle,” bulong niya.

Wala akong naging tugon sa kanya. Naramdaman ko na lang ang paglubog niya sa kama. Pagkatapos, naramdaman ko ang bigat ng katawan niya at kirot sa pagitan ng aking mga hita.

“Ouch!” sambit ko.

Naramdaman kong huminto siya. “You’re a virgin?” hindi makapaniwalang saad niya.

Wala akong naging tugon kung hindi ang paglandas ng mga luha sa mga mata ko.

“Tay, para sa’yo ito,” bulong ko.

Nagpatuloy siya sa pagbayo sa akin habang patuloy akong umiiyak. Ilang sandali pa, narating niya ang rurok ng langit.

Naramdam ko ang pagod niya nang humiga siya sa kama.

“Don’t take off the blindfold,” paalala niya.

Nanatili akong nakahiga sa kama. Hindi ko alam kung ano na ang itsura ko ngayon. Tanging maputing kumot lang ang tumatakip sa hubad kong katawan.

“P-Puwede na ba akong umuwi?” mahinahon kong tanong.

“Not yet. I’m not done.”

“Ang sabi mo, isang gabi ko lang ibibigay sa’yo ang p********e ko?”

“That’s right. But the night isn’t over yet. I still have plenty of time to enjoy the ten million I spent on you.”

Muli na namang tumulo ang luha ko sa narinig ko.

“W-Wala pala talaga akong kawala…” mahinang tugon ko.

“Don’t act like I forced you. You agreed to my offer, so stop crying.”

Kahit sinabi niyang huminto ako, hindi ko siya sinunod. Kusang pumapatak ang mga luha ko dahil sa sobrang awa ko sa sarili ko.

“I’m hungry,” sabi niya matapos ang ilang minutong pamamahinga.

Narinig kong tumayo siya, at mayamaya pa’y tumawag upang umorder ng pagkain.

“I ordered food for us, so you’ll have the strength for round two,” he said.

I became deaf and mute to him. My only prayer was for this nightmare to finally end.

A few minutes later, I heard the food arrive.

“Jillian, kumain ka na.”

“Paano ako kakain kung nakapiring ang mga mata ko?” tanong ko.

“Okay! Maybe it’s time you finally saw what I look like. Take off the blindfold.”

Slowly, I removed the handkerchief from my eyes. The light from the room’s ceiling lamp almost blinded me. Agad kong pinulupot sa katawan ko ang kumot.

“Now, let’s eat.”

Tumingala ako sa kanya.

“Ikaw si Ryker?” tanong ko.

I didn’t expect the man before me to be in his early thirties. He stood tall around six foot two with a well-built frame, fair skin, and sharp hazel eyes. Eyes that seemed to see everything, as if they knew more than they revealed. He was handsome, undeniably the type women would chase after. I had thought an old man was the one who made me that indecent proposal.

“Are you done checking me out?”

Umiwas ako ng tingin.

“W-Why would you pay ten million just for one night, when you could easily get it for free?”

“So you admit I’m handsome and attractive?”

Tumahimik ako.

“Eat, so you’ll have energy. I have to make the most of what I paid for.”

Hindi ako kumilos. Nanatili akong nakahiga sa kama.

“Aren’t you going to eat?!” he shouted

Nakaramdam ako ng takot.

“B-Busog na ako,” mahinang sagot ko.

“Sige, bahala ka kung ayaw mong kumain. But don’t blame me if you faint later from hunger and exhaustion because of what I’ll do.”

“A-Ano bang gagawin mo sa akin?”

“You keep asking that. Isn’t it already obvious what’s happening?”

I turned my gaze away. “Hindi naman ako nawalan ng malay kanina,” bulong ko.

“You know, I’m starting to believe your act of innocence. But fine, pagbibigyan kita. Alam mo naman siguro ang Kamasutra?”

“Huwag mong sabihin na—”

“Oo. Gagawin natin ‘yon, kaya tigilan mo na ‘yang kaartehan mo. Hindi ako maaawa sa’yo. Kumain ka na bago pa magbago ang isip ko.”

I glared at him. “Ang sama mo! Demonyo ka!”

“Don’t act like you’re the victim here. You willingly sold yourself to me. It’s not my fault you were blinded by money.”

Totoo ang sinabi niya. Walang pamimilit na nangyari. Kusang-loob kong tinanggap ang alok niya. Wala akong dapat sisihin kundi ang sarili ko.

Tumayo ako. “Kakain na ako,” mahinang sagot ko.

“Eat a lot… because later, I’ll eat you.

Nagbingi-bingihan ako sa mga sinabi niya. Ang tanging laman ng isip ko ay matapos na ang impiyernong gabing ito.