Kabanata 25
Memories
Even if we didn't end up where we thought, we always end up where we are meant to be.
"Hi." Sabi ng isang baritong boses mula sa likuran ko at kahit naman hindi ako lumingon makikilala at makikilala ko pa din kung sino yong may-ari ng boses.
Agad nga lang akong nagtaka kung bakit nandito siya ng ganitong oras. Madalas kasi kapag ganitong oras nasa labas pa siya kasama yong mga katrabaho niya at busy’ng busy pa sa trabaho.
"Ero..." Tawag ko sa pangalan niya sa napapaos kung boses.
"Anong -" Kaso lang bago ko pa siya matanong kung anong ginagawa niya dito na-cut na niya ako agad.
“Are you done with lunch?" Tanong niya sakin. Gusto ko naman magreklamo! Ako dapat ang tatanong nun sa kanya. Siya ‘tong galling sa trabaho at ako ‘tong nasa bahay lang, eh!
“Hi-hin
