A Neighbors Affair

Kabanata 4

Kabanata 4

Sa sobrang dilim ng aura ni Ero, yung mga makakasabay sana namin sa elevator ay napahinti nalanng sa kinatatayuan nila kaya dalawa lang kaming sumakay sa elevator.

"Ero, sagutin mo naman ako," sabi ko sa kanya. "Ano na naman bang pakulo 'to? Bakit ba ang init-init ng ulo mo? At akala ko kakain tayo ng dinner? Saan tayo papunta?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya. Pinindot kasi niya yong letter 'P' sa elevator. P means penthouse? Tama ba?

"Kendall, for once," mahina siyang nagsalita, "please shut up." malalim ang tunog ng boses niya nang sabihin niya yun, na parang nagbabanta. Ugh! Bakit ba gustong-gusto niyang pinapatahimik ako? Kelangan ko nang umuwi at baka nag-aantay na sakin si Jacobo, kaya kesa tumahimik ako, pinutakan ko naman siya.

"Kung gusto mong tumahimik ang paligid mo, pauwiin mo na ako at inaantay na ako ni Jaco—" he cut me off and my eyes went big when I felt his lips into mine. Sinandal din niya ako sa pader ng elevator at saka niya hinuli ang dalawa kung kamay ng sinubukan ko siyang itulak palayo sakin.

His kisses are rough and I hate it! Napasinghap naman ako ng bigla nalang niyang kagatin yong lower lip ko nang may bigla akong nalasahan na dugo dahil sa ginawa niya. Ang sakit!

He entered his tongue forcefully and explored my whole mouth. He even sucked on my tongue and tried to play it, pero umiling-iling ako para makakalas sa halik niya, kaso ginamit niya yung kamay niyang hindi nakahawak sakin at nilagay sa baba ko para mapilitan akong tumigil sa paggalaw ng ulo ko at sa pagprotesta sa mga halik niya.

Patuloy niyang ginawa yun sakin hanggang sa bigla nalang tumunog ang elevator, ibig sabihin nandito na kami sa penthouse at nung lumayo siya sa akin ay kasabay nito ang pagtulo ng mga luha ko. Si Jacobo palang ang nakakahalik sa akin sa buong buhay ko, at ni minsan hindi niya ako pinilit para gawin yun, kaya wala akong ibang maramdaman bukod sa galit at takot sa ginawa sa akin ni Ero.

He really is a heartless monster, lalo na sa pagpilit niya sakin na halikan ko siya kahit sobrang labag sa loob ko. Wala man lang ba siya ni katiting ng konsensiya sa katawan niya? Yumuko nalang ako at saka kinagat ang pang-ibabang labi ko kahit na masakit dahil sa nasugatan kanina at tiniis ko nalang para hindi marinig ang mga hikbi ko kahit patuloy pa din ang pagbagsak ng luha ko.

Mukha namang hindi niya napansin yong pag-iyak ko kasi tuloy-tuloy lang siya sa paghila sakin hanggang sa makarating kami sa harapan ng isang double door. He fished something on his pocket at saka niya ginamit yung card para mabukasan yung pintuan.

Pasimple ko sanang pupunasan ang mga luha ko dahil nakatalikod naman siya sakin, pero bago ko pa tuluyang magawa yun ay humarap na siya sakin at bigla siyang natigilan nung makita niyang basang-basa ang mukha ko sa mga .

"Kendall.." mahinahon niyang tawag sakin. Hindi naman ako ng makatingin sa kanya ng diretso at saka ako sunod-sunod na lumunok para mapigilan ang pag-iyak ko, pero kusa pa ding bumabagsak ang mga luha sa mata ko nang bigla niya akong hinila palapit sa kanya saka ako niyakap ng sobrang higpit.

It feels so nice to be at Ero's arms. Gosh! Pinaiyak na nga niya ako't lahat, gustong-gusto ko pa din pala ang yakap niya, at naramdaman ko na naman ang nakakabaliw at mabilis na pagtibok ng puso ko.

May sakit na yata ako sa puso eh, laging nagwawala sa tuwing malapit lang si Ero sakin.

"Don't you like the food?" Tanong sakin ni Ero. Hindi talaga ako pinauwi ng lalaking 'to. Oo nga't pinatahan niya ako pero hindi man lang nagsorry at ngayon umaarte siyang walang nangyari.

Nagpadeliver pa nga siya ng Italian foods for dinner pero hindi ako kumakain. Tinutusok-tusok ko lang ng tindor yong carbonarang nilagay niya sa plato ko. Hindi ako sumagot, nag-iwas din ako ng tingin sa kanya. Nakakailang kasi siyang tumingin eh.

I heard him sigh and the next thing I knew buhat-buhat na niya ako. "Ero ibaba mo nga ako. Where are you taking me?" Sabi ko sa kanya hindi naman siya sumagot. Dire-diretso lang siya ng lakad hanggang sa pumasok siya sa isang room na walang pinto.

It's a black and white room na merong king size bed at don niya ako nilapag sa gitna ng bed. Nakahiga ako habang siya naman nasa gilid ko nakaupo at nakatingin sakin. Umupo naman ako at saka ko siya hinirap pero hindi ko mapigilang hindi mailang sa sitwasyon namin.

And I also can't help to think about sexually things. Gosh! Ano ba 'tong pinagsasasabi ko? Pati ata ako nahawaan na ng kamaniackan nitong si Ero eh!

My sasabihin sana ako sa kanya pero biglang tumunog yong phone niya kaya nabitin sa ere yong sasabihin ko. Pinakita niya sakin yong screen ng phone niya at Mommy niya pala yong tumatawag. Agad naman siyang lumabas para sagutin yong tawag sa phone niya.

Inabot na ata ng siyam-siyam si Ero at nang muli kung tignan yong wrist watch ko eight thirty PM na pala! Shocks! For sure kanina pa nag-aantay sakin si Jacobo sa bahay kaya lumabas na ako ng kwarto at saka ko hinanap si Ero, mukhang kausap pa din niya yong Mommy niya.

"Mom don't worry Dad will go home tonight. Just wait for him. " Yon yong nadinig kung sabi ni Ero. Nasa kitchen siya at malayo sa main door. This is my chance to escape! Dahan-dahan kung inopen yong maindoor at saka ako lumabas.

Mabuti nalang at my nakaabang na palang mga taxi sa harap ng hotel kaya hindi ako nahirapang makasakay at bago tuluyang umalis yong taxi muli kung tinignan yong entrance ng hotel at nakita ko si Ero na seryosong nakatingin sa taxi kung san ako nakasakay.

Kinapa ko yong dibdib ko at talagang nakakapagtaka na mabilis na naman yong t***k ng puso ko pero ngayon naman sa masakit na paraan. Nag-iwas nalang ako ng tingin at sinabi ko sa driver na tumuloy na.

Bumagsak naman agad yong balikat ko ng makita kung madilim yong buong bahay ko. Wala si Jacobo? O baka naman umalis siya ng makita niyang walang tao sa bahay. Sigh. Bakti ba kasi araw-araw akong lowbat?!

Nakakainis! On the way home tuloy hindi ko siya macontract. My sariling susi si Jacobo ng bahay ko at kapag nauuna siyang makarating sakin sa bahay nakailaw na agad yong buong bahay ko pero ngayon sobrang dilim.

Kinapa ko yong main switch ng ilaw para magliwanag na 'tong bahay ko at ganun nalang ang panglalaki ng mga mata ko ng makita kong ang daming balloons na nakalutang sa loob ng bahay ko at my nakasabit na iba't-iban color ng roses.

Napangiti naman ako ng unti-unting bumaba ng hagdan si Jacobo with his perfect smile. Nakasuot pa siya ng office attire at sobrang gustong-gusto ko talaga kapag naka-office attire siya kasi feeling ko ako yong totoo niyang wife at sakin talaga siya umuuwi.

Agad akong lumapit sakanya at niyakap siya ng mahigpit. "I miss you so much Hon." He hugged me back and kissed the top of my head. "I miss you more hon." Napangiti naman ako ng tawagin din niya akong 'hon'.

"So, you like my surprise?" Kumalas naman ako sa pagkakayakap ko sakanya at saka ko nilibot yong paningin ko sa kabuuan ng bahay ko. Balloons everywhere at my nagkalat din palang red roses petals sa floor. Humarap ako sa kanya at saka nagpout.

"What?" nagtatakang tanong niya sakin. "Eh Hon naman eh! kawawa akong maglilinis nitong petals sa floor." Natawa naman siya sa sagot ko sa kanya.

"Psh. Akala ko naman kung ano na. Don't worry I told my wife na mag-oover time ako sa office and I'll go home tomorrow. Kapag matutulungan pa kitang maglinis."

Napayakap naman ako agad sa kanya ng mahigpit at saka ako nagtiptoe para makiss ko siya sa legt cheek niya. Jacobo really cares for me and I am so thankful to God I met him we cares for me more than anything or anyone in this whole wide world.

"Thank you Hon. I love you so much."

"I love you too hon. You know that right?" Tumango naman ako. "And happy sixth monthsary." And he kissed my forehead. "Happy sixth monthsary hon." Malungkot kung sabi sakanya. Hinawakan naman niya yong chin ko at saka sinalubong yong tingin ko.

"Hey what's wrong? Bakit ang lungkot mo?" Umiling naman ako pero mukhang hindi siya naniniwala kasi hindi pa din niya binibitawan yong chin ko. I sigh and

"Sorry wala akong gift sayo.." my oras pa sana akong bumili ng gift sayo kung hindi ako nag-antay ng matagal sa airport eh! Ang plano ko sana iluluto ko na muna yong pasta at saka ko bibilhin yong gift ko para sa kanya ngayon sixth monthsary namin.

Kulang kasi yong pera ko nitong mga nakaraang araw para makabili ng isang couple ring. Yon sana yong igigift ko sa kanya para kapag magkasama kami hindi yong wedding ring niya yong suot-suot niya kundi yong couple ring namin.

Kaso wala, sablay lahat ng plano ko para sa monthsary namin at siya pa yong nagsurpirse sakin eh alam ko naman kung gaano siya kabusy. "Sorry hon wala akong gift sayo." Kinagat ko yong pang-ibabang labi ko kasi feeling ko maiiyak ako pero napaaray pa ako kasi my sugat nga pala ako!

"Ouch!" "Hey my sugat ka?" Tanong naman sakin ni Jacobo. Agad namang binalot ng kaba ang buong sistema ko. Pakiramdam ko nagchecheat ako kay Jacobo kasi nagkiss kami ni Ero at dahil mashadong rough yong kiss niya nagkasugat ako sa lips.

Natatakot ako! Paano kung malaman ni Jacobo yong tungkul samin ni Ero? Tapos hindi niya ako pakingan sa explanation ko? Paano kung di siya maniwala na blinakmail lang ako ni Ero? Paano kung iwan niya ako? Hindi ko kaya yon!

"Ken what's wrong? Mashado naman na atang malalim yang iniisip mo." Don lang naputol yong mga iniisip ko. Kinuyom ko yong kamao ko at saka ako sunod-sunod na umiling.

I'm sorry Jacobo kung pwede ko lang sabihin sayo ang lahat pero takot na takot akong baka iwan mo din ako tulad ng pag-iwan sakin nina Mommy at Daddy para sa kanya-kanyang family nila. Mahal na mahal kita at hindi ko alam kung anong mangyayari sakin oras na mawala ka sakin.

"N-nakagat ko lang 'to kanina." He sigh and pat my head. "Be careful hon, ayukong nasasaktan ka." Pilit naman akong ngumiti sa kanya at tumango. "Let's eat?" Aya niya sakin.

"Nagluto ka pa?" Hindi makapaniwalang tanong ko sakanya. "Yes. Four PM ako dumating dito kaso wala ka. I really wanted to help you cook pasta kaso wala ka dito kanina kaya ako nalang nagluto. Where did you go, anyway?"

Bigla na namang nagwala yong puso ko sa sobang kaba. Anong sasabihin ko sa kanya? Hindi ko pwedeng sabihin na nasa airport ako at nag-antay ng pagkatagal-tagal. Sasagot na sana ako ng biglang magring yong phone niya.

It's his wife. Pinakita niya sakin yong screen ng phone niya. Tumango nalang ako at nagdiretso sa dining room. I don't want to hear their conversation. Nagseselos ako at naiinis!

-The next day-

"A-anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya. He looks different! Yes, he still has his clean cut hair style pero hindi ako sana'y na makita siyang my puno ng bigute at balbas.

Nakasuot siya ng dark blue leather jacket and a fitted shirt inside. Paired with maong skinny pants and combat boots. Hindi naman niya ako sinagot instead effortless niya akong tinulak papasok sa loob at saka siya pumasok at nilock yong maindoor ko.

"Ero seriously! Bakit ka nga nandito? What do you want?" Sabi kosa kanya at kahit na medyo kabado ako sa kinikilos niya pinilit ko pa ding magsungit.

"You." Seryosong sagot naman niya. Kumunot naman yong noo ko. Anong you? I don't get him.

I'm about to asked him nang bigla nalang niya akong hapitan at saka isinadal sa likod ng pinto and the next thing I knew his holding the back of my head and started kissing me roughly!