"คุณแม่..." รักษ์ตะวันแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นมารดามาหาถึงที่นี่ อันนาจึงรีบปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางและเดินไปหลบอยู่ข้างหลังของชายหนุ่ม
"หนูคนนี้เองเหรอ?" อันนาแปลกใจที่นางพูดถึงตน
คุณรังสิมาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าบุตรชาย ทว่าสายตากลับกำลังจับจ้องมองไปยังผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหลังของรักษ์ตะวัน
"คุณแม่มาทำอะไรที่นี่ครับ?" เขาถาม แม้จะรู้ดีว่ามารดามาที่นี่เพราะตั้งใจจะมาดูให้เห็นกับตาว่าอันนาเป็นใครกันแน่
"ก็แม่ถามลูกไม่ยอมตอบ แม่ก็เลยมาดูด้วยตาของแม่เอง หนูคนนี้ใช่หรือเปล่า?"
"ครับ แต่อันนาไม่ได้ทำอะไรผิดนะครับ" เขาเกรงว่ามารดาจะกล่าวโทษว่าอันนาเป็นต้นเหตุทำให้พิมทิพาโกรธ
"ปกป้องกันซะแล้ว แม่ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรสักคำ ใจคอจะไม่แนะนำให้แม่รู้จักหนูคนนี้บ้างเหรอ?" รักษ์ตะวันหันไปหาอันนา แล้วจึงขยับมือไปดันแผ่นหลังของคนตัวเล็กให้ขยับมายืนข้างกายตน
"อันนาครับ เธอจะเริ่มทำงานเป็นพนักงานต้อนรับของ
