เวลาสามทุ่มตรงแล้ว อันนายังคงนั่งฟังรักษ์ตะวันพูดคุยอยู่กับพ่อเลี้ยงรักษาและนิษฐา คุณรังสิมานอนอยู่กับโนอาเพราะอยากให้หนุ่มสาวได้พูดคุยกัน
ตอนนี้เธอไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมโนอาถึงมีใบหน้าละม้ายคล้ายกับรักษ์ตะวัน เพราะเขาและน้องชายก็มีใบหน้าที่คล้ายกันอย่างกับแกะ
"เอาล่ะ สามทุ่มแล้ว ฉันต้องไปส่งอันนาที่บ้านพักแล้ว" รักษ์ตะวันพูดขึ้น
"ครับ แล้วชวนอันนามาทานข้าวที่บ้านเราบ่อยๆ นะครับพี่ตะวัน" รักษาพูดแล้วจึงหันไปมองอันนา จากนั้นจึงหันกลับไปส่งยิ้มให้พี่ชายอีกครั้ง เขารู้สึกดีใจที่เห็นว่ารักษ์ตะวันกำลังมีความสุข
"ก็ต้องดูด้วยว่าเจ้าตัวเขาอยากจะมาหรือเปล่า" ชายหนุ่มพูดแล้วจึงหันไปมองใบหน้าสวยของอันนา จึงเห็นว่าเธอกำลังขบเม้มริมฝีปากอวบอิ่ม แก้มแดงระเรื่อขึ้นมาถึงปลายจมูกเพราะอากาศเย็น
อันนาเพียงแค่ยิ้มให้รักษ์ตะวัน เธอไม่รู้ว่าจะมีโอกาสมาทานมื้อเย็นที่นี่อีกหรือไม่ แต่ทุกคนที่บ้านหลังนี้น่ารั
