“ไม่ท้องอย่างนั้นเหรอ” สิงห์เลิกคิ้วพลางเอ่ยถามเหมือนไม่เชื่อถือ
“ใช่ค่ะ เป็นแค่โรคกระเพาะอาหารเท่านั้น” เธอยังไม่บอกเขาว่าท้อง จนกว่าจะแน่ใจว่าเขารักเธอจริงๆ ไม่ใช่แค่อยากได้ลูกไปต่อรองรับที่ดินจากเถื่อนที่จะยกให้เขาร้อยไร่เศษเมื่อรู้ว่าเขามีลูกกับเธอ
คำรักไม่เคยมี ความสัมพันธ์ที่เกิดจากความไม่เข้าใจกัน และยังระหองระแหงกันอยู่ เธอจึงไม่มีความมั่นใจว่าหากเขารู้ว่ามีลูก เขาจะยินดีกับเธอจริง ๆ หรือจะเอาแค่ลูกและเฉดหัวเธอทิ้ง
“ไหนเอายามาดูหน่อยซิ” สิงห์ที่รออยู่ที่รถเอ่ยถามเมื่อเห็นภรรยาเดินมาขึ้นรถ เธอยื่นยารักษาโรคกระเพาะอาหารให้เขา
พิมาลินขอยารักษาแผลในกระเพาะอาหารมาด้วยเพราะจะเอามาให้สิงห์ดู คุณหมอหนุ่มซึ่งเป็นรุ่นพี่ของเธอก็จัดให้ เพียงเพราะเธอบอกว่าปวดและแสบท้องเวลารับประทานอาหาร
“เป็นโรคกระเพาะจริงๆ น่ะเหรอ” เขาถามซ้ำ มองยาในมือเหมือนไม่เชื่อถือ
“เฮียก็เห็น” พิมาลินมองหน้าเขานิ
