“ลินทุกข์ใจมากนะคะพี่ ที่ทำเป็นเข้มแข็งอยู่ทุกวันนี้ก็ไม่อยากให้ใครมาซ้ำเติม เหยียดหยาม ดูถูกหรือสมเพชเวทนา”
“ไม่ว่าลินจะทำอะไร พี่ก็เชื่อว่าลินอยากปกป้องตัวเอง ลินคิดมาดีแล้ว ถึงแม้ว่าสิ่งนั้นจะทำแล้วรู้สึกว่าผิดพลาดไป พี่ก็ไม่โทษลินนะจ๊ะ คนเราย่อมทำผิดพลาดกันได้ แต่ไม่ว่าจะถูกหรือผิดเราก็ต้องยอมรับมัน เรื่องแม่เลี้ยงของลินพี่คิดว่าลินต้องมีสติเข้าไว้ สิ่งที่พ่อลินไม่เห็นคือตัวตนที่แท้จริงของแม่เลี้ยง เราก็ต้องค่อย ๆ ทำให้เขาเห็น อย่าวู่วามอย่าเอาแต่อารมณ์ เพราะคนบางคนเขาแค่อยากยั่วโมโหให้เราสติหลุด เสียการควบคุมตัวเองสุดท้ายเขาก็จะเป็นฝ่ายชนะ แต่เราจะถูกมองไม่ดี” ประโยคของปาริมาทำให้พิมาลินเริ่มได้สติ
“ขอบคุณพี่ปามากนะคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ ขอให้ลินคิดเสียว่าพี่เป็นพี่สาวคนหนึ่ง มีอะไรมาปรึกษาพี่ได้ ทุกข์ใจมาหาพี่ได้ มาระบายกับพี่ได้ พี่ยินดีรับฟังลินเสมอ ลินไม่มีใครก็ขอให้รู้เอาไว้ว่า
