“ดีมากเลยค่ะ”
“พี่ธามคะ ไปกินข้าวกันดีกว่าค่ะ” เสียงของภัสราทำให้พริมายิ้มกว้างออกมา เธอยิ้มให้กำลังใจตัวเอง ตอนแรกคิดว่าหากจะไม่ได้ทำงานที่นี่ต่อ อาจเพราะสองสาวเป็นเพื่อนร่วมสถาบันของเธอ แต่ตอนนี้ว่าถ้าเธอถอยก็คงจะโดนหัวเราะเยาะเป็นแน่ เธอเข้ามาทำงานที่นี่ด้วยความสามารถ ไม่ได้ใช้เส้นสายเหมือนสองสาว ดังนั้นเธอจะไม่ควรถอยเด็ดขาด ควรพิสูจน์ความสามารถของตัวเอง
สองสาวนั้นคุยโวโอ้อวดกับเพื่อน ๆ ที่มหาวิทยาลัยว่าเรียนจบ พ่อแม่ก็ฝากงานให้ เพราะที่บ้านรวยมีหน้ามีตา เธอไม่ได้สนใจว่าฝากงานให้ที่ไหน แต่ก็เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งที่ต้องมาทำงานที่นี่กับภัสสรและวิกานดา
“งั้นพรีมขอตัวก่อนนะคะคุณธาม” พริมาเอ่ยขอตัว เธอไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับภัสราไม่ว่าจะทางใด นอกจากการทำงานเท่านั้น แต่ทำงานที่เดียวกันมันก็ย่อมที่จะต้องปรึกษาพูดคุยเรื่องการทำงานอยู่แล้ว เธอคิดถึงเรื่องนี้แล้วรู้สึกหนักอึ้งในอกแทบจะทันที
เธ
