พริมาได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ก็มีแรงกายแรงใจที่จะกลับมาทำงานอีกครั้ง พอรุ่งขึ้นเธอก็ไปทำงานตั้งแต่เช้า จะวันพักผ่อนหรือวันทำงาน เธอก็แชร์กิจกรรมส่วนตัวไปให้เถื่อนดู เขาจะได้ไม่ระแวงอีก เขาระแวงเขาหึง เขาหวงก็ดีกว่าเฉยชา พริมาปลอบใจตัวเอง
ความสัมพันธ์ของเธอกับเขามันเปลี่ยนไปก็ตอนที่เธอหลงรักเขานี่แหละ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นก็คงต้องสงวนใจเอาไว้ กอบโกยให้เต็มที่ เพราะเจ้าของปิ่นโตก็ต้องกินจนหนำใจ ก่อนที่จะต้องแยกทางจากกันไปมีชีวิตเป็นของตัวเอง
เดี๋ยวนี้โลกแคบเพราะอินเตอร์เน็ต เราเคยทำอะไรเอาไว้ ก็มีคนสามารถขุดคุ้ยเรื่องของเราได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นหากใครเคยทำอะไรไม่ดีเอาไว้ ก็อยากที่จะหลีกหนีจากตรงนั้นไปให้ไกลแสนไกล ไปในที่ที่ไม่มีใครรู้จัก
“แหม แหม แหม... เส้นใหญ่เสียจริงนะ มาทำงานไม่ทันไรก็ขาดงาน หายหน้าหายตาไปเฉย ๆ ลาก็ไม่ลา พอหายหัวไปแบบไม่บอกกล่าว อยากจะกลับมาทำงานก็กลับมา แบบนี้เขาเรีย
