"หะ... เมย์อยากอะไร" พี่ทียังคงไม่หันมา แถมยังถามฉันกลับอีก
นี่เขาไม่รู้จริง ๆ หรือเขาแกล้ง...
"อยากเอ่อ..." ทำไมฉันต้องพูดเนี่ย ปกติฉันไม่เคยพูด ไม่เคย...สบตากันไม่ถึงนาทีฉันก็กินกับพี่ทีได้แล้ว
"พี่ออกไปรอข้างนอกนะ" ฉันบีบมือเขาแน่น... ก่อนจะกระตุกเบา ๆ
"อย่าไปได้ไหม" ฮือฉันเป็นอะไรเนี่ย ทำไมฉันอยากถึงขนาดนี้
"เมย์มีอะไรเหรอ" แล้วเขาก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกตามเคย
"เอ่อ... เมย์อยากอ่ะ"
"อยากกินอะไรล่ะ... เดี๋ยวพี่สั่งรูมเซอร์วิสให้" อะไรของพี่ทีเนี่ย..แกล้งกันใช่ไหม
"อยากกิน เอ่อ... ข้าวต้มมัดค่ะ ใช่ ๆ ข้าวต้มมัด" เขายกมือซ้ายขึ้นดูนาฬิกา...
"มันดึกแล้ว พี่จะลองถามให้ ถ้าไม่ได้ ต้องรอเช้านะ"
"มะ... ไม่ใช่ค่ะ ข้าวต้มมัดอ่ะ" พี่ทีหันกลับมามองหน้าฉัน เขาหน้าแดง แต่ก็มิวายทำขมวดคิ้วสงสัย...
"หื้ม ก็ใช่ไงข้าวต้มมัด ที่โรงแรมมีบางเวลา..." ฉันหลับตาปี๋ อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก...
หน้าอกห
