ขณะที่วาววากับอาริษา ยังคงยืนจ้องชายหนุ่มตรงหน้าแบบอึ้ง ๆ แววตาเป็นประกาย
“เข้ามาในบ้านก่อนสิจ๊ะ เดี๋ยวครูหาอะไรให้กินกันก่อน แล้วค่อยติว...ดีมั้ย?”
เขาบอกกับพวกเธอ แล้วเอ่ยเชื้อเชิญเข้าบ้าน แต่เด็ก ๆ ยังคงยืนตัวแข็งทื่อ ก้าวขาไม่ออก ราวกับตกอยู่ในภวังค์ ยังไงยังงั้นเลย
“อ๊อย...หล่อ เท่ สูง หุ่นดี กำยำ ยังกับเทพบุตรแหนะ นี่มันโอปป้าในซีรี่ย์เกาหลีชัด ๆ เลย หูย...ใจเต้นใจสั่นไปหมดแล้วเรา”
วาววาแอบคิดในใจ ด้วยอาการร้อนร่านไปทั้งตัว
“หือ...เป็นอย่างที่ยัยวาบอกจริง ๆ ด้วยอ่ะ ครูคนนี้ทั้งหล่อทั้งเท่จริง ๆ อุ๊ย! ใจเราถึงกับสั่นเลยเหรอเนี่ย!?!”
อาริษาเองก็มีความรู้สึก ที่ไม่ต่างกับเพื่อนสาวนัก
“เอ่อ...สาว ๆ จ๋า เข้าบ้านสิจ๊ะ มีอะไรติดหน้า ครูหรือเปล่าเนี่ย ถึงได้จ้องกันขนาดนั้นน่ะ?”
อาชวินอมยิ้มเล็ก ๆ ขณะใช้สายตาพิจารณาไปทั่วใบหน้าสดใส และเรือนร่างระหงของสาววัยรุ่นทั้งสองอย่างกระชุ่มกระชวยใจ
“เอ่อ...ปะ เปล่าค่ะครู! ไปสิคะ หนูอยากให้ครู ...ติวให้ ใจจะขาดแล้วหละค่ะ”
วาววาพูดพลางส่งสายตาหวานเยิ้มให้ แล้วรีบเดินไปควงแขนของชายหนุ่ม ก่อนจะพากันเดินเข้าบ้าน
“อ้าว!!! ระ ระ รอด้วยสิยัยวา...”
อาริษาสะดุ้งจากความคิด แล้วรีบตะโกนไล่หลังคนทั้งสอง จากนั้นก็สาวเท้าฉับ ๆ ตามเข้าไปในบ้าน ก่อนที่ประตูรั้วจะปิดลง
คุณครูหนุ่มหล่อ พาสองสาวเข้ามานั่งที่เก้าอี้ ตรงโต๊ะไม้หลังใหญ่ และมีกระดานไวท์บอร์ดติดไว้กับผนังเบื้องหน้า
บริเวณนี้เป็นโซนที่เขาจัดไว้ เพื่อติววิชาคณิตให้กับนักเรียน ที่สมัครมาลงคอร์สไว้นั่นเอง
“ตามสบายนะจ๊ะ เดี๋ยวครูเข้าไปเอาของว่างในครัวมาให้ ก่อนติวกัน ครูอยากให้นักเรียนรีแลกซ์หน่อยนะ จะได้กล้าถามกล้าตอบครู เวลาไม่เข้าใจตรงไหน ดีมั้ยจ๊ะ”
เขาพูดเสียงนุ่ม และส่งแววตากะลิ้มกะเหลี่ยให้สองสาวหน้าใส
“ดีมากเลยหละค่ะ ครูขา”
วาววาตอบด้วยสีหน้าออดอ้อน แต่อาริษายังคงนั่งนิ่ง ๆ ไม่พูดอะไรมาก เธอแค่ส่งยิ้มบาง ๆ ให้อาชวิน แล้วรีบหลบหน้าไป เพราะตอนนี้หัวใจกำลังเต้นระรัว จนไม่กล้าจะสบตากับเขาแล้ว
“เอ่อ...แล้วนี่ พวกเธอชื่ออะไรกันบ้างหละ ครูจะได้เรียกถูกน่ะ ส่วนครู...ชื่ออาชวินนะ เรียกครูอาชก็ได้ พวกเธอน่าจะรู้จักครูแล้วเนอะ”
“หนูชื่อวาววาค่ะครู อายุสิบแปดปีเต็ม บรรลุนิติภาวะแล้วด้วยนะคะ”
เด็กสาวตอบ พลางแสดงท่าทีอ่อยเล็ก ๆ
“ยัยวาพูดบ้าอะไรของแกน่ะ!”
อาริษาทำเสียงขุ่นใส่เพื่อน