ทั้งกำนันทั้งแม่ก้านเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ยิ่งได้ใกล้ชิดหลานก็ยิ่งรักยิ่งหลง
“เอ่อ… ฉัตรว่า รออีกหน่อยดีกว่านะคะ ฉัตรขอคุยกับยายก่อน”
กมลฉัตรแบ่งรับแบ่งสู้ เธอไม่ได้จะปฏิเสธ แต่งน่ะ... เธอแต่งแน่ แต่ขอคุยกับยายก่อน อยู่ดี ๆ จะให้พ่อกำนันกับแม่ก้านไปสู่ขอเลย เธอกลัวยายตกใจ
“งั้นวันนี้กลับไปแล้ว เธอก็คุยกับยายเลยนะ”
แสนกล้าเองก็อยากแต่งจะแย่ เขาอยากอยู่กับลูกเมีย
“แต่งแล้ว แกต้องไปอยู่บ้านฉันนะ”
“ฉันอยู่ที่ไหนก็ได้ ขอแค่มีเธอกับลูก”
“แล้วพ่อกับแม่ เอ่อ…” กมลฉัตรมองหน้าผู้ใหญ่ทั้งสองท่านอย่างเกรงใจ
แสนกล้าเป็นลูกชายคนโตของบ้าน พ่อกำนันกับแม่ก้านน่าจะอยากให้ลูกแต่งเมียเข้าบ้าน มาช่วยดูแลที่ไร่ที่นาและช่วยทำงาน ถ้าเขาแต่งแล้วย้ายไปอยู่กับเธอ เธอก็ไม่แน่ใจว่าพ่อกำนันกับแม่ก้านอาจจะไม่พอใจหรือเปล่า แม่ก้านเห็นสีหน้าเป็นกังวลของกมลฉัตร ท่านจึงบอกเธอให้สบายใจ
“แม่กับพ่อเต็มใจให้บักแสนไป
