แม่ก้านกอดลูกสาวเต็มอ้อมอก และหอมหัวหนึ่งฟอดใหญ่ “อี๋! หัวคือเหม็นแถะ” แม่ก้านถามลูกสาวว่าทำไมหัวเหม็นจัง ถามแล้วก็ทำจมูกย่น มองลูกสาวอย่างรู้ทัน “ไม่สระผมมากี่วันแล้ว” “แค่สามวันเองนะแม่ เหม็นเหรอ หนูไม่เห็นได้กลิ่นเลย พ่อจ๋าดมหัวหนูหน่อยสิ เหม็นไหมจ๊ะ” กำนันไสวขยับเข้าใกล้ลูกสาวคนเล็ก แล้วก้มลงดมหัวลูก พอเงยหน้าขึ้นมาก็ส่ายหน้าแล้วยิ้มกว้าง “บ่เหม็นดอก หัวอีหล่าหอมที่สุดในโลก” “หนูฮักพ่อที่สุดในโลกเลยค่า” แสนรักหันไปกอดร่างอวบนิด ๆ ของผู้เป็นพ่ออย่างออดอ้อน “เหม็นก็บอกว่าเหม็น อย่ามาเอาใจกันแบบนี้” แม่ก้านว่าคนที่เข้าข้างลูก แล้วหันไปบอกแสนรัก “ไปอาบน้ำสระผม แล้วค่อยมากินข้าว แม่ทำอ่อมไก่บ้านกับยำหมูยอไว้ให้แล้ว” พอแม่บอกเมนูอาหารมื้อค่ำที่เป็นของโปรดของเธอ แสนรักก็หนีจากอกพ่อ ไปกอดผู้เป็นแม่ แล้วหอมแก้มแม่สองฟอดใหญ่ “หนูฮักแม่ที่สุดในจักรวาลเลยค่า” พอลูกสาวเดินเข้าไปในบ้านแ