นั่งรอหม่ามี้ทำงานนาน ๆ ตาหวานก็ชักจะง่วง เด็กน้อยเอนกายลงนอนหนุนตักยายทวด แล้วก็หลับไป กมลฉัตรหันไปอีกทีก็เห็นว่าลูกหลับแล้ว และเธอก็ทำขนมจัดใส่กล่องเตรียมนำไปส่งให้คาเฟ่ร้านใหญ่ที่อยู่อำเภอใกล้เคียงสองร้านเสร็จแล้ว
“จะให้นอนตรงนี้หรือจะอุ้มไปนอนในบ้านดี”
แม่ใหญ่นวลถามเสียงเบา เพราะกลัวว่าจะรบกวนเหลนที่กำลังหลับ
“นอนแบบนั้นยายจะเมื่อยนะจ๊ะ เดี๋ยวฉัตรอุ้มตาหวานไปนอนในบ้าน ฝากยายดูแลตาหวานด้วยนะ ฉัตรเอาขนมไปส่งแล้วจะรีบกลับมา”
พอบอกยายเสร็จแล้วก็หันไปบอกป้ามด
“ป้ามดคะ งานเสร็จแล้วป้ามดกลับได้เลยนะ นี่ค่ะ ค่าแรงวันนี้ของป้ามด”
ป้ามดยกมือไหว้กมลฉัตรก่อนรับเงินสามร้อยบาทมาเก็บใส่กระเป๋ากางเกง
“ขอบคุณมากเด้อค่ะคุณฉัตร ขอให้ร่ำรวย กิจการเจริญก้าวหน้า ป้าจะได้อยู่ทำงานไปนาน ๆ”
“สาธุค่ะป้ามด”
กมลฉัตรไหว้ป้ามดคืน หญิงสาวเคยบอกป้ามดว่าไม่ให้ไหว้เธอ แต่ป้ามดก็ไม่ฟัง เพราะนางถือว่ากมลฉัตร
