ตอน ล่าสวาทคนงานหนุ่มใหญ่
ยามค่ำคืนที่เงียบสงัด คฤหาสน์วรกุล จมอยู่ในความมืด มีเพียงแสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟตามทางเดินที่ส่องสว่างเป็นหย่อมๆ รตาคุณหนูคนเล็กของบ้านพลิกตัวไปมาอย่างกระสับกระส่ายบนเตียงกว้างในห้องนอนใหญ่ ภาพเหตุการณ์ที่เธอแอบเห็นเมื่อหลายวันก่อนยังคงฉายชัดในห้วงความคิด
ภาพคู่รักคนงานร่วมรักกันอย่างดูดดื่ม เสียงผู้หญิงคนนั้นร้องดังหนักมาก เหมือนทรมานด้วยความเจ็บปวด แต่เสียงนั้นก็แฝงไปด้วยความเร่าร้อนจนน่าประหลาดใจ รตาคิดในใจว่าจะต้องรู้ให้ได้ว่าคนงานหนุ่มคนนั้นเป็นใคร
และแล้วเธอก็สืบรู้ว่าชายคนนั้นชื่อนายสมมั่นหรือ ไอ้มั่น เป็นคนกัมพูชา ที่เข้ามาทำงานในบ้านของเธอในฐานะคนดูแลเรื่องของแปลงผัก สวน และที่ดินรอบๆ แม่น้ำที่คฤหาสน์ใหญ่แห่งนี้
รตาแอบมองมันในระยะไกลจึงเห็นเรือนร่างของมันสวมเพียงแค่ กางเกงขาสั้นเหมือนเป็นกางเกงบอลยางยืด เสื้อไม่สวมเพราะตอนนั้นแดดร้อนและแรงมาก หุ่นของมั
