ตอนที่ 24 สีแดงสองขีด
“น้องกานต์ มานี่เดี๋ยวนี้เลยนะ มาให้พี่ตีซะดี ๆ” หัวหน้าแผนกวิ่งง้างมือมาแต่ไกล ตั้งแต่มนตกานต์ยังเดินไปไม่ถึงโต๊ะ ๆอ้ท่าทางอย่างนี้มนตกานต์รู้ดีว่าหมายความว่าอย่างไร
“คะ พี่จะตีหนูเรื่องอะไรคะ” สาวน้อยตาโตมองมือเกร็งของหัวหน้า แล้วรีบเอี้ยวตัวหลบ แม้การลงโทษด้วยการตีแปะ ๆ นั้นมันจะเจ็บน้อยกว่ามดกัด แต่มนตกานต์ก็ไม่อยากถูกตีอยู่ดี
“ก็ทำไมน้องกานต์ไม่บอกพวกพี่ละคะ ว่าน้องกานต์เป็นเมียท่านประธานปลอมตัวมา” พี่ ๆ คนอื่นทำหน้างอนอย่างไม่จริงจังนัก
ส่วนหนึ่งเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาสี่เดือน มนตกานต์ไม่เคยทำตัวแตกต่างไปจากพนักงานทั่วไป ไม่มีการแบ่งแยก ไม่มีแสดงอาการโอ้อวด หรือได้รับการละเว้นกฎระเบียบ อีกทั้งมนตกานต์ยังนับว่าเป็นพนักงานน้องใหม่ที่ว่านอนสอนง่าย ขยันขันแข็งจนเป็นที่รักของพี่ ๆ ทุกคน
“หนูเปล่าปลอมตัวสักหน่อยค่ะ อีกอย่างมันไม่ได้สำคัญนี่คะ”
“นี่น้องกานต์ คงไม
