มนสิการเฝ้ารอคอยการติดต่อจากผู้ชายคนนั้นด้วยความรู้สึกกระวนกระวาย ทว่าหลังจากครั้งนั้นที่พูดคุยกัน เขาก็ไม่เคยติดต่อกลับมาอีกเลย และโทรศัพท์ที่เขาทิ้งไว้ให้เธอก็แบตหมดในเวลาไม่นาน
กระทั่งพาสปอร์ตและวีซ่าของเธอที่ไคลน์ใช้คนไปทำเรื่องยื่นขอผ่านเรียบร้อย ผู้ชายคนนั้นก็สั่งให้โรเบิร์ตสั่งนักบินเตรียมเครื่องกลับลอนดอนในทันที แม้ว่าในระหว่างนี้มนสิการจะประท้วงเท่าไรเขาก็ไม่ยินยอม กระทั่งเธอต่อรองของติดต่อกับป้าอัมและพี่อั้มเขาก็บอกว่าไม่จำเป็น
ในที่สุดวันที่เธอต้องจากแผ่นดินอเมริกาไปก็มาถึง ไคลน์พาเธอมายังสนามบินเมื่อใกล้จะถึงเวลา ในระหว่างนั้นไคลน์เดินประกบเธออยู่ตลอดเวลาไม่ยอมให้เธอคลาดสายตา ขณะที่มนสิการเริ่มรู้สึกร้อนใจเพิ่มขึ้นทุกขณะเนื่องจากว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงเธอจะต้องไปจากที่นี่แล้ว แต่ผู้ช่วยของเธอกลับไม่โผล่มาเลยแม้แต่เงา
แต่แล้วเธอก็จ้องหยุดก้าวเท้าเดิน เมื่อจู่ๆ ไคลน์ก็กระชากท่อนแ
