ผ่านไปกว่าสองชั่วโมง ความคืบหน้าในการตามหาตัวเด็กชายเมธัสยังคงมืดมน ซึ่งสร้างความรู้สึกกระวนกระวายให้แก่ไคลน์เป็นอย่างมาก เขาเองเริ่มมืดแปดด้านมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากการตรวจสอบที่ผ่านมา ไม่ค้นพบว่าศัตรูของเขา ‘คนไหน’ มีความเคลื่อนไหวกันเลย
อันที่จริงต้องยอมรับว่าไคลน์เองก็มีศัตรูเช่นกัน การจะก้าวขึ้นมาถึงจุดๆ นี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เขาจึงมีมิตรมากพอกับศัตรู แม้จะกระทบกระทั่งกันอยู่หลายครั้ง ทว่า…ไม่เคยมีครั้งไหนที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้
และในขณะที่กำลังสับสนและครุ่นคิดอยู่ว่ากลุ่มคนที่ขัดแย้งกับเขา ใครคือคนที่ลักพาตัวลูกชายของเขาไป เพื่อนสนิทของเขาก็โผล่หน้ามาหาโดยไม่ทันตั้งตัว
“มาเรียส”
ไคลน์เรียกชื่ออีกฝ่ายด้วยสีหน้าที่แฝงไปด้วยความกังวลอย่างไม่ปิดบัง ส่งผลให้มาเรียสสาวเท้าเข้าไปหาอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว
เขาเป็นคนเดียวที่ยังอยู่ที่ลอนดอน เนื่องจากมีธุระต้องมาจัดการพอดี ในขณะที่คนอื่นๆ ต่างแ
