วันต่อมา…
ตันหยงก็เริ่มแผนการณ์ของตน วันนี้นางตื่นแต่เช้ามารอสามีที่หน้าเรือนของเขา เพราะเมื่อคืนคอยดูว่าเขาจะมาเหมือนที่จินมู่บอกหรือไม่ ทว่าอีกฝ่ายกลับหายหัวไม่โผล่หน้ามา ทำให้วันนี้นางต้องมาดักเขาที่หน้าเรือนเสียเอง
ทว่ายังไม่ทันได้ทำตามแผน สามแม่ลูกกลับโผล่เข้ามาก่อกวน มิหนำซ้ำยังมีสตรีหน้าตางดงามอีกนางที่ตันหยงพอจะเดาออกว่าตัวละครนี้คือใคร ก็ตัวอิจฉาที่ชอบวางมาดคุณหนูผู้แสนดีน่ะสิ เห็นเช่นนี้ตันหยงจึงต้องหันมาใส่ใจศัตรูคู่อาฆาตแทน
“คารวะท่านแม่ อาการป่วยหายดีแล้วหรือเจ้าคะ” เอ่ยจบก็ส่งยิ้มหวานให้ผู้ที่เคยวางยาตนราวกับมิตรแท้มาแต่ปางก่อน
“แม่ดีขึ้นมากแล้ว ขอบใจสะใภ้ที่เป็นห่วง”
“ข้าได้ยินว่าพี่ใหญ่พาคนป่วยมารักษาที่เรือนหลังใช่หรือไม่ มีสตรีมาพักด้วยหรือ” ฟู่จือจือเอ่ยถามเสียงห้วน นางจึงไม่ได้รับคำตอบจากปากพี่สะใภ้ “ข้าถามเจ้าไม่ได้ยินหรือ”
“น้องสามีถามข้าหรือถาม
