ตันหยงเริ่มรู้สึกว่าตนเองใจง่ายเกินไป เขาทำดีด้วยนางก็หลงคล้อยตาม ลืมความตั้งใจเดิมของตนไปเสียแล้ว
นางควรต้องทำตัวให้เขารำคาญมิใช่หรือ ทว่าช่างเถอะ ยามนี้เวลากิน เอาไว้มีโอกาส ค่อยทำให้เขาเบื่อหน่ายก็ได้ตันหยงบอกกล่าวตนในใจ ก่อนจะหันมาตั้งหน้าตั้งตากินอาหาร โดยไม่แยแสผู้เป็นสามีที่กำลังนั่งมองเลย
กระทั่งทานเสร็จ อินหลางก็ชักชวนภรรยาตัวน้อยไปหาท่านย่าของตน เพื่อให้ตันหยงได้ศึกษาใบหน้าของท่านปู่ผู้ล่วงลับ ทว่าทั้งคู่ยังไม่ทันได้ก้าวออกจากเรือน สตรีที่รับบทนางเอกของเรื่องกลับโผล่มาที่ระเบียงทางเดินเสียก่อน
“ขออภัยท่านโหวที่มารบกวนเวลา ข้าน้อยมีเรื่องร้อนใจอยากให้ท่านช่วยเจ้าค่ะ ท่านพ่อ ท่านพ่ออาการไม่ดีเลยเจ้าค่ะ” ไป่ฮวารีบเอ่ย สีหน้าของนางดูซีดเซียวและอิดโรยมาก
“เช่นนั้นเจ้ารีบนำข้าไป” อินหลางเอ่ยอย่างร้อนใจ
จากนั้นเขาก็รีบเดินตามร่างอรชรของไป่ฮวาไปที่เรือนด้านหลัง โด
