“น้องอยู่ในบ้านน่ะ กำลังทำขนมอยู่ แม่ห้ามแล้วก็ไม่ฟัง”
ถึงตัวนางจะถูกห้ามไม่ให้ต้อนรับนรวีร์ แต่วดีไม่ได้สนใจคำสั่งของปัฐน์ นางเชื่อว่าแค่เปิดประตูต้อนรับไม่ได้ทำให้คนคนหนึ่งกลับไปนั่งในใจใครได้ ประตูบ้านก็แค่เปลือกนอก ประตูใจต่างหากที่สำคัญว่ามันจะเปราะบางหรือเหนียวแน่น
“แล้วนี่วีร์ขนอะไรมาเยอะแยะล่ะลูก”
คนถามมองตามเจ้าของรถที่ค่อย ๆ ทยอยขนของมาวาง ดูก็รู้ว่ามันคือของใช้สำหรับเด็กอ่อน และอาหารเสริมของคนเป็นแม่ เห็นแล้วก็นึกขำเพราะตอนนี้ปุณณดาเพิ่งอายุครรภ์แค่ห้าเดือนเท่านั้น ของใช้บางอย่างยังไม่ต้องรีบซื้อด้วยซ้ำ แต่เห็นทีว่าคุณพ่อมือใหญ่จะเห่อจัด แม้กระทั่งเบาะนอนเด็กอ่อนยังมีเลย
“ใครมาเหรอคะ”
น้ำเสียงหวานร้องทักมาแต่ไกล เธอเห็นคนเป็นป้าหายไปนานแล้วจึงออกมาดู แล้วสองเท้าที่ก้าวอย่างมั่นคงก็ต้องชะงักหยุดอยู่กับที่ เธอจำได้แค่ได้เห็นแผ่นหลังแข็งแกร่งโดยที่เขาไม่ต้องหันหน้ามาให้เห็น
